Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Myślę, że może wszyscy upadamy. [...] ...pytanie brzmi, czy potrafimy się później podnieść.

Nadzieja może być tym, co cię pcha do przodu, może być tym, co pozwala ci wytrwać, ale że jest też niebezpieczna, że jest bolesna i ryzykowna, że to jak rzucanie wyzwania światu, a czy świat kiedykolwiek pozwala nam wygrać?

Robienie tego, co słuszne, powinno być łatwe.

Kiedy nie masz szczęścia, to go nie masz za cholerę.

Nóż jest wart tylko tyle,
co ten, kto go trzyma.

Jest nudne i bez sensu i składa się tylko z cierpienia i bólu i ludzi, którzy chcą ci zrobić krzywdę. Nie możesz niczego ani nikogo pokochać, bo wszystko zostanie ci odebrane albo zniszczone i człowiek zostaje sam i ciągle musi walczyć, ciągle musi uciekać, byle tylko przeżyć.
W życiu nie ma co liczyć na nic dobrego. Nic dobrego nigdzie.
Jaki w tym, kuźwa, sens?

Nie słyszę jej, w tym właśnie sęk, ale gdy biegnę w jej stronę, ta pustka dotyka mojej piersi i jej bezruch mnie ciągnie i jest w niej tyle ciszy, nie, nie ciszy, milczenia, tyle niewiarygodnego milczenia, że zaczynam się czuć naprawdę rozdarty, jakbym miał zaraz stracić najcenniejszą rzecz, jaka istnieje.

Nikt nic dla ciebie nie zrobi. Jeśli sam czegoś nie zmienisz, nie będzie zmienione.

- To, że moje myśli i uczucia nie wylewają się w świat niekończącym się wrzaskiem, nie znaczy, że ich nie mam.

Osada wie o tobie wszystko i chce się dowiedzieć więcej i chce ci dowalić tym, co już wie, i jak w tym wszystkim zachować choćby kawalątek siebie?

Na końcu drogi czeka nadzieja. Pamiętaj o tym.

Obczajcie, to działa we dwie strony. Bez względu na to, jak wyraźnie ona słyszy mój Szum, to tutaj, gdy jesteśmy sami, daleko od cudzego trajkotu albo Szumu osady, mam obok jej ciszę, głośną jak ryk, ściągającą mnie w dół niczym największy żal na świecie. Mam ochotę wziąć tę ciszę i wtulić się w nią i po prostu zniknąć na wieczne czasy w tej pustce.

Nóż nie jest pierwszą lepszą rzeczą, co nie? To wybór, to coś, co robisz. Nóż mówi: tak albo nie, tnij albo nie, umieraj albo nie. Nóż odbiera tobie decyzję i puszcza ją w świat i potem już nie możesz tego cofnąć. Nigdy.

Ale mam lekcję po wieczne czasy, że możesz znać czyjeś myśli i mimo to nie znać człowieka.

W tym świecie nie ma niczego oprócz Szumu, niczego prócz nieprzerwanych myśli mężczyzn i stworzeń, które cię atakują i atakują i atakują (...).

Teraz, gdy ją zobaczyłem, nie umiem przestać jej widzieć.

Szum to nieprzefiltrowany człowiek, a bez filtra człowiek to tylko ruchomy chaos.

Świat jest niebezpiecznym miejscem, gdy nie wiesz wystarczająco dużo.