Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nie należy szczypać szwaba, lecz bić pięścią w mordę. (Jan Piwnik "Ponury").

Świadek tego zdarzenia, kapitan Koszutski, napisał po latach: Epizod zderzenia się szwadronu Hollaka z czołgami dał początek legendzie o szarżach polskiej kawalerii na czołgi w 1939 roku. Legenda absolutnie kłamliwa. Było to przypadkowe zderzenie, tak jak je opisałem.

Byliśmy jak osa, której wyjęto żądło: jeszcze bzyka, kołuje, grozi ukłuciem, ale śmiertelnego ciosu już nie zada.

Operacyjna wyobraźnia podpowiadała generałowi połączenie trzech, być może nawet czterech armii w jeden front. 16 dywizji piechoty i sześć brygad kawalerii pod komendą generała z wyobraźnią operacyjną nie tylko stanowiło siłę zdolną do zatrzymywania 8 i 10 Armii niemieckiej, lecz pozwalało myśleć o sukcesie w bitwie zaczepnej. Zmieniłoby zapewne przebieg wojny, lecz niekoniecznie zapewniłoby zwycięstwo.

Szedł z ojcem w stronę czuwających przy karabinie żołnierzy, dwóch przyjaciół. [...] "Ci żołnierze to twoi oswobodziciele. Podziękuj im za to, pocałuj ich" [...] Chłopak nie zdążył. Świst pocisku zlał się z eksplozją. "Zginęli obaj przyjaciele [...]" Rannego chłopca [...] Ambulans zabrał do szpitala.

Cena była jeszcze nieznana, musiała jednak paść. W polityce
nic nie jest dawane za darmo.