Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za głosem miłości zdążając, zdradził swego pana; potem miłość odrzucił - pana nie odzyskał...

Urodą swoją niczym kwiat urzekał:
pięknym obliczem i postawą ciała
silną i wdzięczną jak stal hartowana.
Cerę miał jasną, ale ciemne oczy,
włos kruczoczarny, wspaniały i długi.

W cichej dolinie, daleko za nimi, ściemniały właśnie światła Kamelotu, przed nimi leżał las i grząskie bagna, i ciemne drogi. Groza ich ścigała. Wilk w puszczy zbudził się z wyciem; i łania przed prześladowcą umykała śpiesznie, ścigana, strachem opętana - niegdyś królowa stada, o którą jelenie majestatyczne walczyły mocarnie, zwierając rogi.