Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Gdybyś położył kamień, także by po nim przeszły. Gdybyś zburzył i zdeptał ich fortecę, zawsze zostałoby jeszcze kilka, żeby podjąć swoje trudne i pracowite życie bądź tu, bądź w innym miejscu. Zawsze idą naprzód. Potykają się i znów wstają. Przygotowane do przezwyciężania ślepych przeszkód, jakie przed nimi się wznoszą. Niepokonane. Tak zostały stworzone i wypełniają rozkaz otrzymany w momencie stworzenia.
- Ale dlaczego?
- Dlaczego? - powtórzył z jakąś głuchą wściekłością zwracając głowę w moją stronę. - Któż może wiedzieć, dlaczego zostały stworzone w ten sposób?

Pewnego dnia przekonałem się, że dla matek dzieci nie mają wieku, istnieją poza czasem i liczba ich lat zależy od kaprysu matki.

Winę ponosił więc czas, bo za drugim razem natychmiast zrozumiałem, o co chodzi.

Ale on był moim ojcem i nie mogłem dobrowolnie zniszczyć w jednej chwili całego bagażu złudzeń, nimbu bohaterskich marzeń dziecinnych, jakimi otoczyłem jego postać, bóstwo, które wznosi się przed oczyma każdego chłopca, wyposażone we wszystkie najszlachetniejsze atrybuty zwierzęcia ludzkiego.

Ból potrzebuje czasu na to, żeby dojrzeć do wybuchu, tak jak każdy proces fizjologiczny; czasu, godzin czy minut, w których można sobie dokładnie uświadomić przyczynę tego bólu (...) tak żeby wszystko było gotowe, pogrzebane, zdezynfekowane na ten moment, kiedy ból uzna, że upłynął już czas i objawi się, i staniemy się z powrotem ludźmi.