Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie nie są popsuci, a zadaniem specjalisty nie jest ich naprawa. Istnieją jednak osoby, które potrafią uczynić świat trochę lepszym, a ludzi ciut szczęśliwszymi.

Zdarza się wam czasem mówić, że jesteście czymś zachwyceni, gdy tak naprawdę macie ochotę serdecznie się porzygać?

Ludzie zasługują na coś lepszego.

Myślisz, że nie da się być pewnym siebie i przestraszonym jednocześnie? Jesteśmy ludźmi, możemy czuć w jednej chwili rozmaite emocje. (…) To nie są uczucia, które się wzajemnie wykluczają. Strach jest normalny.

Jestem w połowie korytarza, gdy słyszę charakterystyczny wystrzał. Korek od szampana. Potwierdzenie. Niemal uginają się pode mną kolana. Serce bije mi jak szalone. Czuje to w całym ciele, cos jak porażenie prądem, a jednak świat zamiast przyspieszyć, zwalnia. Nerwy ma napięte jak postronki, ale ciało nie chce z nimi współpracować. W ustach czyje smak popiołu, zapachy stają się słabsze. I nie jestem w stanie wymyślić bodaj jednej metafory, która oddawałaby mój stan...

W jednej chwili z moje ciała odpływa cała energia. Kolana uginają się pode mną, serce zaczyna tłuc się w piersi, a wilgotna od potu dłoń niemal ześlizguje się z klamki. Oddycham, mam jednak wrażenie, że powietrze nie docira do płuc.