Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiedziałam, że nie ucieknę przed przeznaczeniem. Nawet, jeśli będę nie wiadomo jak długo się opierała, ono i tak prędzej czy później mnie dopadnie.

Tak jak po burzy zawsze wychodzi słońce, tak po miesiącach smutku przyszedł czas na radość.

Nikt nie spodziewał się, że wesele zakończy się tragedią. I, że gdzieś wśród nas czai się morderca.

Chociaż raz los się do mnie uśmiechnął.

Nie przypuszczałam jednak, że morderca zrobi wszystko, żeby prawda nie wyszła na jaw.

Myślę, że to jego miłość i troska pomogły mi najbardziej. Przy nim czułam się bezpieczna i kochana.

Ta okolica była wyjątkowo cicha i spokojna. Z dala od zgiełku wielkich miast, betonu i hałasu. Tutaj mógł być szczęśliwy.

Czasem nasze lęki i obawy przysłaniają nam racjonalne myślenie. A szczera rozmowa może wiele zdziałać. I zapobiec wielu nieporozumieniom.

W końcu nigdy nie należy tracić dobrego nastoju, i ja nie zamierzam się martwić rzeczami, na które nie mam wpływu. Z przeznaczeniem nie wygrasz, więc, po co z nim walczyć?

Ważne to akceptować siebie, i to jak wyglądasz. A reszta? Resztą się nie przejmuj !

Jednak okazało się, że w oczach rodziny, męża i dzieci, jestem wystarczająco dobra, taka, jaka jestem. To dzięki nim nabrałam pewności siebie. To oni upewnili mnie w tym, że nie muszę się zmieniać, bo bez względu na to, jaka jestem, kochają mnie i akceptują.
Czy to nie jest piękne.

Od zawsze książki sprawiają, że szybciej bije mi serce, oddech przyspiesza i ogarnia mnie jakoś taki niezrozumiały dla innych amok.

życie przypomina dzień świra i trudno mi się wyrwać z rutyny codziennego dnia.
Jednak wtedy patrzę na moje dzieci i wzruszenie chwyta mnie za gardło.
Kocham je i nie wyobrażam sobie bez nich życia.

Wciąż miałam przed oczami jego twarz. Był niczym zadra pod paznokciem. Wciąż o sobie boleśnie przypominał.