Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Później nagle człowiek traci kogoś bliskiego i wówczas pojmuje, jak niezmierzoną otchłanią jest samotność.

Prawdziwe szczęście w życiu nie polega na uśmiechach radości, ale właśnie na tych momentach niepewności, kiedy wszystko może się odwrócić, tylko nikt nie wie, w którą stronę.

Prawdziwą strawą ludzkiej świadomości jest smutek.

Dzisiejsze wojny prawie nie zabijają ludzie - one zabijają ludzkość.

- Świat stanął na głowie. Czasami mam wrażenie, że jest coraz gorzej.
- Świat nie ma tu nic do rzeczy. Winę za to ponoszą ludzie.

Nie może być trwałej cywilizacji,bez obfitości miłych grzeszków. (Aldous Huxley,Nowy wspaniały świat)

Człowiek jest zakłamany, dopasowuje zasady do własnych potrzeb.

W takiej czy innej chwili wszyscy jesteśmy bezbronni.(...) Każdy ma takie chwile, gdy przestaje być czujny.

Życie nie jest za darmo - narodziny stanowią pierwszy rachunek, należy zatem płacić wszystkie następne, aby odsunąć jak najdalej ostateczny koniec. Na tej Ziemi Wolnych Ludzi nikt nie decyduje o sobie.

W jego oczach nie było żadnego blasku, żaru, uniesienia - wyrażały po prostu stwierdzenie faktu. Gdy jego pełne usta się zamknęły, z twarzy odpłynęło napięcie, odsłaniając zimne piękno obojętności. Z całej postaci biła gorąca, jakaś hipnotyczna moc, podobna do ładunku elektrycznego wywołującego maleńkie błyskawice.

Każdy z nich ma własne życie, każdy patrzy na świat w sobie tylko właściwy sposób, podczas gdy reszta pozostaje obojętna. Mocno zakotwiczeni wśród trosk swojego małego światka.

Najtrudniej jest nam znieść i przezwyciężyć nie upiory, w które wierzymy, ale monstra zwykłych, codziennych gestów.

Przyznaję,że sam odczuwałem tę wstrętną chęć,chęć niszczenia,dania upustu frustracji...(Donald Westlake,The Ax)

Zawsze trzeba zachowywać pozory (...). Nawet jeśli jesteśmy przekonani, że nikt nas nie obserwuje, nigdy nic nie wiadomo.

Prawdziwe szczęście w życiu nie polega na uśmiechach radości, ale na tych momentach niepewności, kiedy wszystko może się odwrócić, tylko że nikt nie wie, w którą stronę.

(...) W samotności czas staje się czymś namacalnym. (...) Można by sądzić, że wraz z upływem lat przybywa samotnych dusz, tak jakby nadzieja życia potrafiła wzrastać tylko pod tym warunkiem, że samotność zrobi to samo (...).

W samotności czas staje się czymś namacalnym. A współczesna cywilizacja każe nam się obawiać i jednego, i drugiego.

Sprzymierzeńców zyskuje się przez zaspokajanie ciekawości nieznajomych.

Można by sądzić, że wraz z upływem lat przybywa samotnych dusz, tak jakby nadzieja życia potrafiła wzrastać tylko pod tym warunkiem, że samotność zrobi to samo.

Dzisiejsze wojny prawie nie zabijają ludzi - one zabijają ludzkość.