jest moc!

jest moc!

88/2023
Lubię historie wymyślane przez Chattama.
Ale nie czytam ich jedna po drugiej. Muszę, czy raczej chcę, dawkować sobie tego typu doznania.
Chattam bowiem nie certoli się w tańcu, jeńców nie bierze. Jego powieści są brutalne, bezkompromisowe, pełne przemocy.
Często Autor balansuje wręcz na granicy horroru – jednak zawsze udaje mu się udowodnić czytelnikowi, że największym diabłem, demonem, czy w ogóle złem jest po prostu człowiek.

Druga część opowieści o Brolinie to kawał soczystego steka, ociekającego płynami ustrojowymi. Analogia kulinarna nie jest tu przypadkowa: doznania smakowe stanowią ważną składową tej opowieści. Ale i sama fabuła jest frapująca, doskonale poprowadzona historia, pełna ślepych uliczek, twistów i domysłów.
Chattam, jak zwykle, nie stara się być delikatny, nie oszczędza ani czytelnika, ani swych bohaterów.
Jest to czynnik, który niektórych zniechęca do lektury, innych zaś do niej skłania. Ja należę do tej drugiej grupy. Odpowiada mi ten rodzaj napięcia i utrzymywanie tego poziomu emocji w trakcie czytania.

Ale zanim sięgnę po trzeci tom – muszę odsapnąć i pochylić się nad lekturami innego typu.

88/2023
Lubię historie wymyślane przez Chattama.
Ale nie czytam ich jedna po drugiej. Muszę, czy raczej chcę, dawkować sobie tego typu doznania.
Chattam bowiem nie certoli się w tańcu, jeńców nie bierze. Jego powieści są brutalne, bezkompromisowe, pełne przemocy.
Często Autor balansuje wręcz na granicy horroru – jednak zawsze udaje mu się udowodnić czytelnikowi, że...

Okrucieństwo, wynaturzenia, barbarzyństwo.
Przeraża mnie wyobraźnia autora. Aż boję się pomyśleć co będzie w ostatniej części „Trylogii zła”.
W tej części nie było już rozwlekłych opisów, ale nie zabrakło opisów makabrycznych, którymi autor szokuje. Nie zabrakło zwyrodnialców, bestii w ludzkim ciele.
Sympatyczny detektyw z pierwszej części pojawi się także tutaj. Bohater, który posiada dar rozumienia natury przestępcy.
Ten thriller jest po prostu dobrze napisany, ale może nie dla mnie.
Wynaturzenia tego świata za bardzo mnie przerażają.

Okrucieństwo, wynaturzenia, barbarzyństwo.
Przeraża mnie wyobraźnia autora. Aż boję się pomyśleć co będzie w ostatniej części „Trylogii zła”.
W tej części nie było już rozwlekłych opisów, ale nie zabrakło opisów makabrycznych, którymi autor szokuje. Nie zabrakło zwyrodnialców, bestii w ludzkim ciele.
Sympatyczny detektyw z pierwszej części pojawi się także tutaj. Bohater,...

Czasami opisy ciut przy długie, ale całokształt robi robotę!
Brać i czytać :)

Czasami opisy ciut przy długie, ale całokształt robi robotę!
Brać i czytać :)

W "Ciemnościach strachu" jest drugim tomem serii "Trylogia Zła" M. Chattama. Jest to zupełnie odrębna historia, która z poprzednią łączy postać Joshua Brolina. Ten po traumatycznym epilogu pierwszego tomu porzucił szeregi policji i podjął pracę jako prywatny detektyw. W poszukiwaniu zaginionej młodej kobiety trafia do Nowego Jorku, gdzie detektyw Annabelle O'Donnel prowadzi śledztwo w sprawie zaginięć ludzi. Okazuje się, że stoi za tym okrutna sekta. 

Mam wrażenie, że ten tom jest słabszy niż poprzedni. Wprawdzie historia jest bardzo ciekawa jednak brakuje mi tej mrocznej gry, jaką prowadził Brolin wcześniej. Zresztą on nie przypomina samego siebie. Jest złamany. Jednak staje na wysokości zadania, gdy dochodzi do kolejnych dramatycznych wydarzeń. 

Powieść zawiera wszystko co powinien zawierać dobry thriller. Jest bardzo mroczny, zwłaszcza, że porusza jeden z tematów tabu. Książka raczej dla tych o mocnych nerwach. I nie jest to lektura do poduszki. 

W "Ciemnościach strachu" jest drugim tomem serii "Trylogia Zła" M. Chattama. Jest to zupełnie odrębna historia, która z poprzednią łączy postać Joshua Brolina. Ten po traumatycznym epilogu pierwszego tomu porzucił szeregi policji i podjął pracę jako prywatny detektyw. W poszukiwaniu zaginionej młodej kobiety trafia do Nowego Jorku, gdzie detektyw Annabelle O'Donnel prowadzi...

Świetna. Nie mam nic do dodania.

Świetna. Nie mam nic do dodania.

Kryminał naprawdę dobry, mroczny i straszny. Polecam.

Kryminał naprawdę dobry, mroczny i straszny. Polecam.

Moim zdaniem książka jest dużo lepsza od pierwszej części trylogii. Maxime Chattam pisze naprawdę barwnym językiem, a jego opisy mocno działają na wyobraźnię. Historia opisana w tej powieści jest niesamowicie wciągająca i momentami jest aż niemożliwe, żeby się od niej odciągnąć. Minusem jest to, że jak dla mnie od połowy książki wiadomo już o co chodzi i co się dzieje z porwanymi osobami. Mimo tego oceniam książkę bardzo wysoko i będę ją polecała.

Moim zdaniem książka jest dużo lepsza od pierwszej części trylogii. Maxime Chattam pisze naprawdę barwnym językiem, a jego opisy mocno działają na wyobraźnię. Historia opisana w tej powieści jest niesamowicie wciągająca i momentami jest aż niemożliwe, żeby się od niej odciągnąć. Minusem jest to, że jak dla mnie od połowy książki wiadomo już o co chodzi i co się dzieje z...

Herbata z gęsią skórką zamiast deseru? Wystarczy sięgnąć po tę książkę. To jak mroczne ciastko oblane emocjami zamiast lukru, posypane dreszczem i udekorowane tajemnicą

Herbata z gęsią skórką zamiast deseru? Wystarczy sięgnąć po tę książkę. To jak mroczne ciastko oblane emocjami zamiast lukru, posypane dreszczem i udekorowane tajemnicą

6,5*/10

6,5*/10