Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Postrzelenie człowieka to za mało, żeby odebrać apetyt ludziom z wyższych sfer.

Zwykli ludzie nie różnili się dla niego od bażantów - byli tak samo zbędni i bezwartościowi.

To była ostatnia okazja, żeby mi dopiec przed wakacjami, więc nie mieli żadnych hamulców. Otoczył mnie las telefonów komórkowych, które beznamiętnie rejestrowały każdą sekundę. Domyślałem się, że zanim dojdę do domu, już cały świat będzie wiedział o moim upokorzeniu.

W dzisiejszych czasach dzieciaki co noc spędzają cztery godziny w sieci! Nie zdejmują słuchawek z uszu, są kompletnie odcięte od świata. Nikt już nie potrafi zjeść obiadu, nie robiąc mu zdjęcia. Nikt nie umie cieszyć się koncertem, jeżeli go nie nagra komórką, ani nie przepuści okazji, by zrobić sobie selfie, kiedy spotka tak zwanego celebrytę. Już nawet nie musisz przechowywać wspomnień, Facebook zrobi to za ciebie. Wszystko musi być zarejestrowane. Ludzie doświadczają życia za pośrednictwem ekranu wielkości karty do gry, zamiast naprawdę przeżywać. I po co? Nie wszystko jest filmem, Greer.

Żaden człowiek nie jest samotną wyspą...".

Pomimo zatkanego piaskiem gardła udało mi się wykrztusić kilka pierwszych taktów Ody do Radości. Fakt, że hymn naszej szkoły ułożono do tej melodii, już nie mógł mi jej zepsuć. Moi szkolni koledzy nie żyli. Wszyscy zginęli. I jak tu nie świętować?!

Wczołgałem się do środka. Oślepiła mnie ciemności i niemal się udusiłem od smrodu paliwa lotniczego oraz włókien szklanych. Przez kilka sekund panicznie wierciłem się po omacku jak przerośnięty szczur. W końcu wymacałem w dłoni coś twardego i pociągnąłem.