Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najbardziej bezlitosną rzeczą na świecie jest miłość. Kiedy jej zabraknie, pustki, która po niej zostaje, nic nie może wypełnić, nawet wspomnienia.

Nie tylko krew wypełnia moje serce. Jest tam jeszcze czyjeś imię, miłość i nadzieja.

Istnieje coś takiego jak marzenia. Nie możesz ich ani sam stworzyć, ani sprawić, żeby nabrały innego kształtu. Możesz jedynie zadecydować, czy być im wiernym, czy je porzucić

Co dziecko, którym byłeś, pomyślałoby o dorosłym, którym się stałeś?

Dookoła ani żywej duszy; nic tylko wiatr i niebo. I to przygnębiające uczucie, że nikt Cię nie rozumie i nigdy nie zrozumie.

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że mogą Cię bezkarnie krzywdzić, gardzą Twoją duszą, a jakaś jej część i tak nie przestaje kochać.

Przeszłość każdego człowieka kryje jakiś tragiczny sekret, zbyt przerażający, żebyśmy mogli wyznać do przyjacielowi, kochankowi, księdzu czy psychiatrze, zbyt wrośnięty w nas samych, żebyśmy mogli wydobyć go na światło dzienne, nie naruszając przy tym delikatnej wewnętrznej równowagi. Niektórzy ludzie starają się go po prostu zlekceważyć; inni zakopują głęboko w pamięci i taszczą ze sobą jak nieporęczny bagaż do końca swych dni.

... ale wystarczy spojrzeć na Hiroszimę i Nagasaki, żeby zdać sobie sprawę, że niewidzialne rzeczy nie tylko istnieją, ale też posiadają potężną moc. Moc niszczenia. Albo tworzenia.

Kiedy człowiek tęskni za samotnością łatwo się zgubić.

Samotni, podobnie jak szaleńcy, wyczuwają swoją obecność.

Zdaje mi się, jakby istniały dwa światy: świat słów i świat ruchu, a my jesteśmy przykuci do jednego z nich i nigdy nie możemy w pełni być w obu.

-Jesteś w pułapce. W tym samym dramacie burżuazyjnym co każdy z nas. Dni i noce mijają, maszerując w melancholijnej paradzie, i nikt z nas nie wie, dokąd to wszystko prowadzi.

Z każdym oddechem Bóg wypuszcza na świat Anioła.

Zwykle ludzie twierdzą, że pragną miłości i nie potrafią bez niej żyć. Tyle że nie mają pojęcia, jak z nią postępować.

Prawda nigdy nie jest tak prosta, jak się wydaje, a ludzie zawsze będą wierzyć w to, w co chcą wierzyć.

Czujemy w duszy jakąś pustkę, a próbujemy coś naprawić dopiero wówczas, gdy budzimy się, przeglądamy na oczy i stwierdzamy, że jesteśmy w potrzebie.

Nic tylko chłód i pustka.

-Ale jak to możliwe?
-Moja droga, dzięki wyobraźni możliwe jest wszystko. Równie dobrze mogłabyś zadać to pytanie w stosunku do całego życia. Skąd drozd wie, Kiedy jest wiosna i czas powrotu? Jak wiśniowe drzewo kwitnie i rodzi owoce, a potem, w październiku, zmienia się w suche badyle? Herbata wie, jak być herbatą.

Wydawało mu się, że dostrzegł w jej gardle gromadę migających gwiazd.

Wszyscy boimy się tego, co czai się w naszych sercach.

Ulotny moment, kiedy dziewczynka staje się kobietą.

Cisza jest pełna niepowtarzalnego uroku, wyostrza wszystkie zmysły, a zwłaszcza zmysł słuchu.