Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Chyba ktoś z nas powinien stać na warcie? - powiedziała.
Nie otwierając oczu, odpowiedział:
-Miło, że zgłosiłaś się jako pierwsza. Obudź mnie za dwie godziny.

Svengal uniósł brew.
- Yhm. Niechętnie o tym wspominam, ale to się stało dwa lata temu, kiedy przywaliłeś w keję.
Erak spojrzał na niego.
- Ja nie walę w keje - powiedział. (...)
- Jasne, że nie. Pomyliło mi się. To keja przywaliła w okręt. Teraz mi się przypomniało, normalnie zeskoczyła z palowania i brutalnie was zaatakowała, Straszne są te keje. W ogóle nie można im ufać.

Jeśli ćwiczysz coś wystarczająco długo, stajesz się w tym dobry (...).

- Nie. Jeśli będzie nas troje, narobimy hałasu. Wystarczy, że Thorn będzie człapał...
- Jeszcze jeden komplement i zacznę zadzierać nosa. A nie chciałbym, żeby stracił swój szlachetny kształt.

- Proszę, proszę, kogo my tu mamy?
Od razu zauważyła zwiniętą w kłębek postać leżącą na niewielkiej polance z lewej strony ścieżki. To był Rikard, spał słodko obok wygasłego ogniska.
- To jak, zbudzimy Gryzeldę pocałunkiem prawdziwej miłości?

Uprzedź napastnika. Przejmij inicjatywę. Jeśli będziesz czekał, aż to on zaatakuje, oddasz mu panowanie nad sytuacją.

Nie można tracić nadziei.

Jeśli nie będziemy trzymać się razem, jeśli nie możemy sobie wierzyć, staniemy się łatwym łupem.

A Edvin jest wilkiem nowego ga­t­unku. Może, jak ładnie poprosisz, zrobi ci gus­towny pok­rowiec na topór.

Demokracja to świetny system", pomyślał. "Ale czasem trzeba korzystać z przywilejów władzy.".