Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uważasz mnie za potwora, i może nie bez powodu. Ale prawdziwe potwory nigdy nie są pozbawione uczuć. Myślę, że w tym tkwi sedno ich potworności, nie w ich wyglądzie.

Nie każde kłamstwo jest owocem świadomej decyzji. Jeśli człowiek przekona samego siebie, że mówi prawdę, może śpiewająco przejść test na wykrywaczu kłamstw.

Podstawowa zasada [...] brzmi: tłucz głową w mur, coś się w końcu rozleci [...].

Ludzkie życie – prawdziwe życie, w przeciwieństwie do marnej fizycznej egzystencji – niekoniecznie zaczyna się w chwili narodzin.

Ludzie okłamują czasem, po prostu milcząc.

Widzisz, cena jaką się płaci za zachowanie własnych przekonań, może być znacznie wyższa, niż ci się zdaje [...]. Gdy druga strona sporu jest przebiegła i zawzięta, ta cena może sięgnąć tam, gdzie twoje oczęta nie sięgną.

Krótka ulga jest lepsza niż żadna!

[...] istotą koszmarów jest nasza bezwolność.

- Jesteś trupem, George. Tylko nie masz dość rozsądku, by leżeć w grobie.

Jak już zacząłeś mokrą robotę, jedziesz z nią, aż skończysz albo ciebie skończą.

WRÓBLE ZNÓW FRUWAJĄ

... gdy wyeliminujesz wszystkie potencjalne wyjaśnienia, pozostaje rozwiązanie... niezależnie od tego, jak bardzo może być nieprawdopodobne.

Żyją na świecie ludzie, którzy całkiem dobrze okłamują samych siebie...

Uważaj na swoją minę, Thad. Jesteś tylko w trzech czwartych tyłem do gliniarzy. Facet nie drze mordy do telefonu, pytając żonę, czy ma dość jajek.

W całym snopku powieściowej słomy był to jedyny złoty kłos.

Kiedy konto bankowe i bilans inwestycji wykazują zero, każda satysfakcja jest dobra.

Ale to był sen, koszmarny sen, a istotą koszmarów jest nasza bezwolność.

Króliki, które nigdy nie zasypiają głęboko w tym mieście, w tym robaczywym drogim Wielkim Jabłuszku, zaraz się pobudzą.

Donaldson zasuwał korytarzem. Wrzeszczał, zasuwając korytarzem. Rozlewał krew po wykładzinie, zasuwając korytarzem. Od czasu do czasu znaczył ścianę krwawymi odciskami dłoni, zasuwając korytarzem. Ale nie chciał zdechnąć, zasuwając korytarzem.

Jednak był powieściopisarzem... a powieściopisarz to, zwyczajnie mówiąc, facet, któremu buli się za opowiadanie łgarstw. Im większe łgarstwo, tym okrąglejsza sumka.".

Ale prawdziwe potwory nigdy nie są pozbawione uczuć. Myślę, że w tym tkwi sedno ich potworności, nie w wyglądzie.

Żaden człowiek nie ma władzy nad przedstawicielami zaświatów .
Jeśli już,to krótko...i to zawsze kosztuje.

Świat funkcjonował były o wiele sprawniej, gdyby wszyscy jego mieszkańcy pochodzili z dzieł literatury popularnej, pomyślał Thad. Ludziom w powieściach zawsze udaje się panować nad myślami, gdy przenoszą się gładko z jednego rozdziału do następnego.

Bo świat to takie kurewsko dziwaczne miejsce.

Czasem można skłamać, nic nie mówiąc.

Czasem potrzeba tworzenia fikcyjnych światów wynika jedynie z chęci obrony przed chaosem; może nawet szaleństwem.

(...) jeśli nie był tajniakiem, to Stark był Królem Jerzym Pierdolonej Dżungli. Facet zjawił się, żeby najpierw odpytać, a potem ululać Donaldsona. Przykro mi, ferajna, pomyślał Stark. Coś mi sie zdaje, że on już nigdy nie pójdzie lulu.

Thad okazał się głupcem, wierząc, że para gliniarzy robi tu jakąś różnicę. Oddział szturmowy zielonych beretów z Delta Force nie zrobiłby żadnej różnicy.

Gdy oba twoje rachunki bankowe i portfel inwestycji świecą pustkami, trzeba czerpać satysfakcję, skąd tylko się da.

(...) szaleństwem jest wierzyć w mściwego ducha, co dopiero w ducha faceta, który nie istniał. Ale pisarze zapraszają przecież duchy, tak jak aktorzy i inni artyści. Są jedynymi mediami, jakie akceptuje cywilizowane społeczeństwo. Tworzą nieistniejące światy, które zaludniają nieistniejącymi ludźmi, i zapraszają nas, żebyśmy razem z nimi snuli fantazje. I snujemy je, prawda?