Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli tak kochasz Boga, jak mówisz, jeżeli tak Mu ufasz i tak w Niego wierzysz, nie stawiaj żadnych warunków, nie proś Go już więcej. Przecież nie jest głuchy i na pewno cię słyszy. [...]Poddaj się Jego woli, bo tylko On wie, co jest dla ciebie najlepsze, zaufaj Mu bez zastrzeżeń, zaufaj.

Zawsze może być jeszcze gorzej, tylko... gdzie jest koniec tego gorzej...?

Nigdy nie zadawałam sobie pytania: Dlaczego ja? Równie dobrze mogłoby brzmieć: Dlaczego nie ja? Gdyby Bóg mi powiedział: Uwolnię cię od choroby, tylko wskaż mi osobę, która za ciebie będzie chorować, kogo bym wskazała, czyje dziecko pozbawiłabym matki, którym rodzicom kazałabym patrzeć na nieuchronną agonię ich dziecka? Nie ma takiego wyboru! Dlatego nie może być takich pytań! Nigdy w życiu!

(...) każdy w życiu musi odnaleźć swoją legendę i za nią podążać. Podobno dziecko bardzo dokładnie wie, jakie jest jego przeznaczenie, zna własną legendę, dopiero oczekiwania rodziców, wyobrażenia dziadków, uwagi nauczycieli czy kolegów zaciemniają obraz.

Bo czy nie jest cudem to, że możesz chodzić, masz sprawne ciało, że widzisz, słyszysz, oddychasz i możesz smakować życie na tyle sposobów? Dla mnie zamkniętej w bezruchu ciała, odzyskanie utraconej sprawności byłoby prawdziwym CUDEM.

Dziwne, śmierć wpisana jest w nasze życie jako jedna z niewielu pewnych rzeczy, a prawie nikt, kiedy się pojawi, nie chce spojrzeć jej w oczy. Ona spokojnie czeka na swój czas, a ludzie, nie wypowiadając jej imienia, naiwnie myślą, że ją w ten sposób odsuną.

Boże- wyszeptałam- jeżeli kiedykolwiek będziesz chciał mnie uzdrowić, obiecuję, że docenię najmniejszy okruszek podarowanego mi życia.

Życie jest cudem zawsze.

Zadziwiające jest to, że ludzie, którzy maja otwarte na innych serca, mogą porozumiewać się prawie bez słów.