Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie mogę być jedyny. Muszą tam być inni, tacy jak ja. Ludzie, którzy przez całe życie czuli się na wpół kompletni. Którzy nigdzie nie pasowali. Którzy nigdy nie rozumieli, dlaczego tu są, ani do czego są przeznaczeni. Którzy nigdy nie odpowiedzieli na wezwanie, ponieważ nigdy go nie usłyszeli. Ponieważ nic nigdy do nich nie przemówiło. Aż do tej chwili.

Kiedyś myślałem, że nie ma nic bardziej bezużytecznego niż pisanie boga.
Nie potrafiłem sobie wyobrazić większej straty czasu.
To znaczy... kogo obchodzi, co masz do powiedzenia?
Więc naprawdę nie wiem, co to jest.
Ale muszę to zrobić.
Chyba mam dwa powody.
Jeden to uporządkowanie myśli. Umieszczenie ich w tym komputerze, gdzie mogę je zobaczyć i może w jakiś sposób zrozumieć to wszystko, co się dzieje. Ponieważ to, czego doświadczyłem w ciągu ostatnich kilku dni, zmieniło mnie - dosłownie - i muszę zrozumieć, kim teraz jestem.
Drugi powód?
Prosty. Ujawnić prawdę. Prawdę o tym, co się dzieje.

Czy to śmierć? Nie mogłoby istnieć ciemniejsze miejsce.
Tak musi być. Wyzionął ducha, do kurwy nędzy.

Wściekłość i nienawiść, która zebrała się w nim w ciągu dekad, uchodziła z każdym cięciem.

To, co nazywany miłością, w nasz głupkowaty sposób rodem z kartek okolicznościowych czy seriali, jest najwyraźniej znacznie głębsze niż to, co sobie wyobrażaliśmy my, ludzie.

Niepewność była najgorsza.

Sen był luksusem. Luksusem, na który nikogo nie było stać - gdyby tylko wiedzieli to, co on.
Gdyby wszyscy widzieli to, co on.

Człowiek musi czasem działać zgodnie z impulsem. Zrozum...

Ten świat stanie się niewiarygodnie mrocznym miejscem, w którym jest niewiele nadziei.