Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdyby oceniano nas po naszych rodzicach i dziadkach, to równie dobrze wszyscy moglibyśmy od razu nabić się na jakiś ostry stalagmit.

Jej towarzysz wciąż gapił się ponuro w dal, jakby oczekiwał, że morderca lada chwila wychynie zza jakiegoś głazu i zamacha rękami.

Sądziła, że przekroczyła już granicę bólu i że nie ma w niej miejsca na więcej. A jednak przypomniała sobie, jak kiedyś powiedziała Łucznikowi, że miłości nie da się zmierzyć na żadnej skali, a teraz zrozumiała, że z bólem jest tak samo. Potrafił wzrastać i wzrastać, a gdy sądziła, że doszła do granicy wytrzymałości, zaczynał rozlewać się na boki, dotykać innych ludzi i łączyć się z ich bólem.

- Jesteś bardzo dziwnym potworem - niemal wyszeptał. - Potwory lubią omamiać ludzi.
Cóż mogła na to odpowiedzieć? Była kiepskim potworem, a jeszcze gorszym człowiekiem.

- Zakochasz się w królu
- Wykluczone. Jest słaby i pije za dużo wina
- A ja? Jestem zazdrosny i sypiam z innymi kobietami.
- Na szczęście poznałam Cię zanim zacząłeś to robić.
- Ale nie kochasz mnie tak jak ja ciebie
....
"Miłości nie można mierzyć w ten sposób... Obwiniasz mnie o swoje uczucia, ale jaką w rzeczywistości ponoszę winę?

-[...] Czuję się, jakbym wszędzie miała kolce. Odpycham od siebie wszystkich, których kocham.
Nash wzruszył ramionami.
-Nie mam nic przeciwko temu, żebyś mnie odpychała, jeśli ma to oznaczać, że mnie kochasz, siostrzyczko.

Czasami najmądrzejsi ludzie nie umieją uświadomić sobie rzeczy oczywistych.

Wdzięczność wymaga mniej energii niż złość.

W końcu nie jestem jakaś wyjątkowa. Wszyscy musimy kroczyć ścieżkami, których nie wybralibyśmy świadomie.

(...) Gdybyśmy wiedzieli, że nasi bliscy tak szybko umrą, próbowalibyśmy zachować więcej wspomnień.
- Dobrych wspomnień - poprawiła go szeptem Iskra.