Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać1
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński18
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Larry Wolff
Źródło: materiały wydawnictwa
2
8,4/10
Pisze książki: historia
Historyk specjalizujący się w intelektualnych i kulturalnych dziejach Europy Wschodniej, monarchii habsburskiej, Oświecenia oraz historii dzieciństwa, a także krytyk muzyczny i operowy. Uznawany za jeden z największych autorytetów w dziedzinie relacji Wschód-Zachód Europy. Profesor na New York University, wyróżniony stypendiami Fulbrighta, American Council of Learned Societies oraz Guggenheima. Jest także członkiem American Academy of Arts and Sciences. Najbardziej interesuje go problematyka wzajemnych stosunków Wschodu i Zachodu Europy, relacji Watykan – Polska, Wenecja – Słowianie, czy też Wiedeń – Galicja.
8,4/10średnia ocena książek autora
46 przeczytało książki autora
544 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Idea Galicji. Historia i fantazja w kulturze politycznej Habsburgów
Larry Wolff
8,7 z 16 ocen
228 czytelników 4 opinie
2021
Wynalezienie Europy Wschodniej. Mapa cywilizacji w dobie Oświecenia
Larry Wolff
8,0 z 24 ocen
369 czytelników 5 opinii
2020
Najnowsze opinie o książkach autora
Idea Galicji. Historia i fantazja w kulturze politycznej Habsburgów Larry Wolff
8,7
W swojej rozprawie "Idea Galicji" Larry Wolff, amerykański uczony pochodzący z rodziny galicyjskich Żydów, którzy wyemigrowali za Ocean, podejmuje bardzo ciekawy temat. Jest nim funkcjonowanie przez ponad dwa wieki idei Galicji jako pewnego tworu nie tylko geograficzno-historycznego, ale przede wszystkim kulturowego. W chronologicznym układzie omawia Autor koleje ideowych losów Galicji od czasów jej sztucznego powstania w wyniku I rozbioru Polski aż po jej upadek podczas I wojny światowej i dziwne długie trwanie wśród jej spadkobierców różnych narodowości.
Wolff śledzi tytułową ideę przede wszystkim przez badanie tekstów. Sięga tu po utwory powstałe w różnych językach (to ważny aspekt galicyjskości!),ukazując w ten sposób, jak spojrzenie na Galicję różniło się nie tylko w różnych okresach, ale też wśród różnych grup narodowościowych. Najbardziej chyba fascynującym elementem tych przemian jest fakt, że koncepcja stworzona w epoce józefinizmu dla uzasadnienia zaboru ziem Rzeczypospolitej została w pewnym momencie wykorzystana przez środowiska polskie dla uczynienia z Galicji namiastki polskości w okresie autonomicznym. O ile jednak wątki polskie są dość dobrze u nas znane (koncepcji szkoły krakowskiej w historiografii czy "Wesela" Wyspiańskiego raczej nie trzeba przedstawiać),o tyle bardzo ciekawe są różne teksty niemieckie, które starają się ukazać Galicję jako pół-Azję, często w celu uzasadnienia habsbursko-niemieckiej misji cywilizacyjnej.
Książka jest napisana bardzo zgrabnie, momentami wręcz nie bez pewnego literackiego zacięcia. Dobrze ujęte zostały kluczowe problemy historii idei XIX w. z jego nabrzmiałymi "kwestiami". Na kilka mankamentów pracy zwrócił uwagę w posłowiu prof. J. Purchla, ja ze swojej strony dodałbym nieuwzględnienie percepcji Galicji w środowisku chłopskim, bo przecież to chłopi (czy to polscy, czy ukraińscy) stanowili bezwzględną większość mieszkańców tej habsburskiej prowincji. Czym była dla nich Galicja - oto pytanie, które w pracy wcale nie pada, a powinno. Można by też zauważyć, że zbyt mało miejsca poświęcono innym ośrodkom niż Kraków i Lwów. Generalnie jest to natomiast bardzo udana książka, która pozwala lepiej zrozumieć naszą i nie tylko naszą przeszłość, a za sporą zaletę uważam właśnie to spojrzenie ponad polsko-ukraiński ideowy konflikt o Galicję.
Wynalezienie Europy Wschodniej. Mapa cywilizacji w dobie Oświecenia Larry Wolff
8,0
Zawsze byłem zdania, że największym dramatem w historii naszego kraju były rozbiory. Dramatem tym bardziej koszmarnym, że nastąpił w momencie gdy nowoczesna Europa, w kształcie jaki znamy obecnie, budziła się do życia. Polska unicestwiła samą siebie akurat w XVIII wieku, czyli w chwili, kiedy ideały oświecenia na zawsze zmieniały oblicze kontynentu.
Niepodległość, owszem, udało nam się później odzyskać i mimo wielu kolejnych upadków, wielokrotnie podejmowaliśmy dzieło odbudowy, ale nigdy nie zdołaliśmy nadrobić straconego do Zachodu dystansu. I pewnie nigdy już nie zdołamy...
Książka Larry'ego Wolffa bardzo mnie w tym przekonaniu utwierdziła. Oczywiście Polska nie jest jej głównym tematem, bo autor wiele pisze też o Rosji czy Bałkanach, ale z oczywistych względów ten wątek rzucił mi się w oczy najbardziej. Inne kraje naszego regionu borykały się (i borykają nadal) z wieloma różnymi problemami, lecz większość z nich jest łudząco do siebie podobna. Zapóźnienie Wschodu było rzecz jasna faktem na długo przed epoką Woltera i Rousseau, ale właśnie w XVIII stuleciu fakt ten wrył się w świadomość całej Europy. I pozostał w niej do dziś.
PS: "Wynalezienie Europy Wschodniej" to jedna z najważniejszych książek, jakie przeczytałem. Polecam każdemu, kto przez całe życie (jak ja) nie może się nadziwić, dlaczego w Polsce jest, jak jest.