Jesteśmy społecznością, która kocha książki

... żona byłego więźnia to cierpliwa terapeutka, cichy sekretarz, troskliwa strażniczka. Pamięta o rocznicach, towarzyszy na uroczystościach i pogrzebach kolegów. Zna rozpiskę leków, organizuje dom, wie, ile łyżeczek cukru wsypać do herbaty. Gasi pożary, wyciąga z dołów, przepaści i kolein. Kiedy trzeba, wysłucha po raz kolejny tej samej obozowej historii. Chroni przed natrętnymi dziennikarzami, dawkuje wystąpienia publiczne, mówi: "wystarczy", "dosyć", "za dużo". Żyje w cieniu Auschwitz, a gdy umiera, okazuje się, że była fundamentem.

Wszystko co ważne zaczyna się od prostych pytań.

Człowiek zniewolony jest jak plastelina w rękach dziecka.Można z nim zrobić wszytsko.