Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kwestie będace testem wytrzymałości rodzicielskiej z takich działow jak jedzenie, zabawa, ubieranie się, spędzanie wolnego czasu, nauka, zachowanie, higiena i zdrowie, sprzątanie, wyjście z domu czy wizyty u drugiego rodzica sprowadzone są do scenariuszy pełnych przekupstwa, gróźb czy zrzędzenia. KOntrastują z nimi zasady babuni, w których z dzieckiem decydujemy się na umowę, że za pewne zachowanie może zostać nagrodzone, także dobrym środkiem jest pokazywanie swojej empatii w stosunku do uczuć czy protestów dziecka. Zwracamy też często jego uwagę na aspekt zabawy, liczenia czasu, zajęć z budzikiem w ręku, gdy np. marudzi byśmy się z nim pobawili, a my mamy inne zobowiązania. Mamy też stawiać na potrzebę rywalizacji, chęć współpracy, nauczenie go, że realizacja naszych- rodzicielskich- priorytetow przyśpieszy spełnienie jego postulatów czy pragnień. W sumie każda z kilkudziesięciu sytuacji rozwiązywana jest na jedno kopyto. Pozycja skierowana jest do rodziców młodszych dzieci tak do 3-4 lat, więc widzę, że sama sobie ze starszym dzieckiem nagrabiłam, no i w wypadku starszych dzieci taka metoda może okazać się zawodna, zwłaszcza gdy przywykły do naszego narzekania, gróźb czy prób przekupstwa. W sumie trochę rozczarowujący poradnik, operujący schematami. Ciekawe są rady, jak wyzbywać się negatywnego myślenia o sobie jako rodzicu i o samym dziecku, abstrahowanie od relacji rodzic- dziecko i od więzi między nimi ( tzn. obiektywizacja problemu i zdroworozsądkowe podejście.