Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zło nie czeka na zaproszenie. Zło wypatruje okazji.

Tak już mam,ze zamiast się z czegoś cieszyć, od razu zaczynam szukać zmartwień. Radość nie może trwać długo, trzeba się zastanowić, co może być dalej, poszukać jakiegoś nieszczęścia.

Żyjemy w kraju, w którym większość wypatruje jedynie czarnych wieści.

Człowiek to dziwna konstrukcja. Strach i niepewność są mu równie mocno potrzebne jak szczęście i rozkosz. Wieczne szczęście stałoby się nudne. Mogłoby przejść w jakiś rodzaj pustki, niebytu.

Program Dwunastu Kroków jest ważny dla uzależnionych, bo zmusza ich do ciągłego rozwoju. Każdy krok brzmi jak hasło wywoławcze i ma ogromną głębię interpretacyjną. To, co napisałam o Dwunastu Krokach, to zaledwie dotknięcie tematu. Wszystkim, którzy chwieliby dokładnie zgłębić ten program AA, polecam książkę 12 kroków od dna, autorstwa Meszuge, niepijącego od kilkunastu lat alkoholika, oraz jego blog www.meszuge.blogspot.com. To bardzo dobra lektura, szczególnie dla umysłów analitycznych, które jak niewierny Tomasz muszą dotknąć, żeby uwierzyć. Nie każdemu jest to potrzebne. Myślę czasem, że im prościej się do programu AA podejdzie, tym skuteczniej zadziała.

Źródło: „Jak być niezniszczalną” – Ilona Felicjańska (Burda Publishing Polska, 2014, s. 154).

Ludzie zachowują się jak dzieci, które gdy zrobią coś złego, natychmiast starają się zająć czymś innym, żeby zakamuflować swoje przewinienie.

Czym różni się prawda od kłamstwa? Czy rzeczywiście czymkolwiek więcej niż punktem widzenia?

(...)w kłamstwa znacznie łatwiej jest uwierzyć niż w prawdę.

Ciekawość popycha ludzi w dól przepaści.