Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wolę przedzierać się przez ciernie i nawet powoli,ale iść do przodu,niż stać w miejscu czekając na szczęście,które może nigdy nie nadejść.

Śmierć.Tak się jej obawiałam...umieranie jest jak zapadanie się w puch,nie boli...może później...ale później była już tylko ciemność.

Czasem lepiej nie pytać, jeśli nie jest się pewnym, czy chce się usłyszeć odpowiedź.

Miłość jest jak skomplikowana reakcja chemiczna. Może pochłonąć i umysł, i ciało. Jednak niebezpieczna i destrukcyjna jest tylko miłość nieszczęśliwa. Nie ma nic bardziej budującego niż kochać z wzajemnością. Wówczas dysponuje się taką siłą, że można przenosić góry i burzyć mosty, rzeczy niemożliwe stają się możliwe.

Czyż nie jest tak, że jeśli nie oczekujemy zbyt wiele od życia, jeśli nie jesteśmy zbyt zachłanni, to życie jest w stanie pozytywnie nas zaskoczyć, zrobić niespodziankę?

Coś, czego się nie widzi, nie boli albo boli mniej.
Można spróbować uwierzyć, że tego nie ma.

(...) na radość życia składają się takie właśnie drobiazgi, a nie rzeczy wielkie.

(...) niepotrzebne uczucia mocno spowalniają rozwój.

Bo dom jest zawsze tam, gdzie ludzie, których kochamy.

- Wygląda na to, że zanosi się na wojnę - powiedziała mama. - Bezsensowną wojnę. Czy ludzie zawsze musza wszystko zepsuć?
- Chyba tak. Pozabijamy się sami - mruknęłam.