Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Karolina Beylin
![Karolina Beylin](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/62307/909239-140x200.jpg)
Źródło: https://nakanapie.pl/autorzy/karolina-beylin
Znana jako: Karol WitkowickiZnana jako: Karol Witkowicki, Maria Maliszewska, Karol Witkowicki
12
6,9/10
Urodzona: 13.04.1899Zmarła: 03.05.1977
Polska pisarka, recenzentka teatralna, dziennikarka oraz tłumaczka literatury angielskiej (m.in. Dickensa, Jerome’a).
6,9/10średnia ocena książek autora
42 przeczytało książki autora
180 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Wojna i konspiracja.Wspomnienia dziennikarzy polskich Marek Sadzewicz ![Wojna i konspiracja.Wspomnienia dziennikarzy polskich](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4863000/4863969/1152107-352x500.jpg)
6,0
![Wojna i konspiracja.Wspomnienia dziennikarzy polskich](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4863000/4863969/1152107-352x500.jpg)
Książka skupiająca się na pracy i przeżyciach dziennikarzy polskich w pierwszych dniach II wojny, w trakcie okupacji oraz powstania warszawskiego. Każda historia ma swój klimat i jest na swój sposób ciekawa. Minusem tej pozycji jest niestety skrótowość i cała lista nazwisk, które czasami zapełniają 1/4 strony, lecz nic nam nie mówią.
Najciekawsze wspomnienie jest Renaty Sosnowskiej – „Na Smolnej”. Najbardziej realistyczne, w którym autorka pokazuje nam trudne chwile z okupacji, rozpacz, ale też nadzieję i zaradność Polaków muszących zmierzyć się z wrogiem na wszelkie sposoby, a także zaakceptować brutalną rzeczywistość po przegranej wojnie.
Na duże wyróżnienie zasługuje także pozycja Krystyny Wigurskiej-Kobyłeckiej – „Jak redagowaliśmy gazetę podziemną”. Najdłuższe wspomnienie, najpełniejsze, w którym nazwiska nie były tylko literkami, a ludźmi z krwi i kości, którzy pragnęli żyć, lecz oddawali to życie za ojczyznę. Bardzo dużo tu faktów, informacji o działaniach dziennikarzy, przemyśleń.
Bardzo podobało mi się również wspomnienie Kazimierza Dębnickiego: „Gwardia”, „Żołnierz-Rewolucjonista” będące trzeźwym spojrzeniem na powstanie warszawskie.
Oceniając poszczególne wspomnienia w skali od 1 do 10 wklejam tutaj w nawiasie swoje oceny.
Część I: Wrzesień 1939 roku
Karolina Beylin: Warszawa czeka na wiadomości (6)
Adrian Czermiński: W służbie informacyjnej Polskiego Radia (6)
Jadwiga Krawczyńska: Wspomnienia o Polskim Radiu i "Biuletynie Prasowym" (6)
Stanisław Niemyski: W redakcji "Robotnika" (7)
Jerzy Nowakowski: Na siedem godzin przed wybuchem wojny (7)
Czesław Nusbaum: Moje wspomnienia z września 1939 roku (6)
Jan Piotrowski: Telefon nr 243-52 (8)
Kazimierz Pollack: Tragiczne dni Warszawy. W redakcji "Expressu Porannego" (7)
Jerzy Szapiro: Pierwsza wiadomość dziennikarska o wybuchu wojny (7)
Andrzej Ziemięcki: Strzępy pamiętnika dziennikarskiego (6)
Część II: Exodus
Wacław Czarnecki: Wyprawa po wielki reportaż (7)
Witold Giełżyński: Wyjazd rekonesansowy do Krakowa (6)
Mieczysław Krzepkowski: W nieznane (7)
Klemens Alfred Malicki: Na wołyńskich szlakach (6)
Jerzy Nowakowski: Exodus (6)
Stanisław Maria Saliński: Wędrówka dziennikarzy... w nieznane! (7)
Jerzy Szapiro: Wędrówka korpusu dyplomatycznego (6)
Wacław Zuchniewicz: Z Poznania na wschód (7)
Część III: Konspiracja
Czesław Brzóska: Dziennikarze poznańscy w Warszawie w latach 1939-1941 (6)
Kazimierz Dębnicki: „Gwardia”, „Żołnierz-Rewolucjonista” (7)
Władysław Dunin-Wąsowicz: Dziennikarze podczas okupacji (5)
Maria Gadomska: Grupa Kobiecego Oddziału Armii Krajowej (7)
Tadeusz Garczyński: W konspiracji (7)
Bohdan Gębarski: „Akcja bez Nazwy” (8)
Witold Giełżyński: Dziennikarski ruch oporu (6)
Tadeusz Kraszewski: Szkolenie dziennikarzy w konspiracji (5)
Klemens Alfred Malicki: Życie codzienne i prasa dla Wehrmachtu (6)
Irena Pannenkowa: W konspiracji i na Pawiaku (7)
Zygmunt Rytel: Fotoreporter w konspiracji (8)
Marek Sadzewicz: Dziennikarze i prasa w oficerskim obozie jeńców II B i II D (7)
Renata Sosnowska: Na Smolnej (10)
Henryk Śmigielski: Z przeżyć okupacyjnych (7)
Bronisław Troński: „Bibularz” znad Niemna (7)
Krystyna Wigurska-Kobyłecka: Jak redagowaliśmy gazetę podziemną (9)
Maria Zawadzka: W Warszawie podczas okupacji (7)
Część IV: Powstanie warszawskie
Henryk Dzendzel: Powstańczy dziennik ludowy (6)
Bohdan Gębarski: Prasa na Starówce (7)
Wanda Rostworowska: „Biuletyn Zaginionych” (6)
Michał Wojewódzki: Drukarnie powstańcze (7)
Piętnaście lat Warszawy 1800–1815 Karolina Beylin ![Piętnaście lat Warszawy 1800–1815](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/129000/129607/352x500.jpg)
7,2
![Piętnaście lat Warszawy 1800–1815](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/129000/129607/352x500.jpg)
Okazuje się, że jak się dobrze pogrzebie na bibliotecznej półce, to można wypatrzeć coś na co od dawna się polowało. Tak właśnie było z tą książką. Szukałam jej, szukałam, a ona spokojnie obrastała kurzem w zaprzyjaźnionej bibliotece. W końcu jednak trafiła do mych rąk i z zapałem mogłam się rzucić do czytania. Świat wokół niezbyt zachęcający, wiec z ochotą przenoszę się po raz kolejny w dawno minione lata.
Rok 1800, przełom stuleci. Polska pod zaborami, Warszawa od dawna nie jest już stolicą Polski. Pod ciężką ręką pruskiego zaborcy to wesołe i kwitnące miasto zmieniło się diametralnie. Kto żyw i miał możliwości chował się w swych dobrach ziemskich, by uniknąć represji i prześladowań. Życie powoli zamierało, gdy nagle pojawiła się nadzieja. Szaleńczy podbój Europy przez Napoleona to dla Polaków szansa na odrodzenie Polski i odzyskanie własnej tożsamości narodowej. Na mocy traktatu z Tylży częściowo spełniają się marzenia. Powstaje Księstwo Warszawskie, a Warszawa zostaje stolicą tego mini państwa. Znowu mamy króla ( co prawda nadanego przez Francję, ale co tam),rząd i własne prawa. A Warszawa? Jest pełna euforii. Gości Napoleona i jego żołnierzy, ekwipuje ich na dalszą drogę. Rozkwita życie towarzyskie, powstają nowe gazety, w Teatrze Narodowym wysyp premier. Jednak czarne chmury już się zbierają nad Napoleonem, a tym samym nad Księstwem Warszawskim, którego jest protektorem. Tragiczny odwrót żołnierzy francuskich spod Moskwy to koniec marzeń o Wolnej Polsce. Nadchodzą ciężkie dni.
Karolina Beylin w niemal kronikarski sposób odtworzyła piętnaście pierwszych lat XIX wieku w Warszawie. Może trochę za dużo jest w tej książce odniesień do wydarzeń teatralnych, powstawania nowych gazet czy drukarni, a za mało zwykłej, codziennej szarości, którą odtworzyć najtrudniej. Nie jest spektakularna, nie zostawia śladów, przemija i tylko czasami z jakichś wspomnień uda się wyłuskać informację, ile kosztowała kura. Niemniej jest to książka bardzo klimatyczna i pełna ciekawostek historycznych. Polecam.