Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żywoty świętych i błogosławionych są dosyć ciekawą lekturą, tak bardzo odmienną od wszystkich kryminałów, thrillerów, powieści fantasy i obyczajowych. Książką, której tematyka związana jest z osobą świętą to „Święta Joanna Francuska. Życie w cieniu królów”. Jest to połączenie biografii z opowieścią historyczną. Autor w sposób szczegółowy przedstawia XV – wieczne zawiłości dotyczące relacji pomiędzy rodami. Związki małżeńskie były poprzedzane traktatami zawieranymi przez rodziców gdy dzieci były kilkulatkami, więc dzieci nie miały żadnego wpływu na wybór małżonka. Wszystkim kierowały względy polityczne. Dziewczynki mogły wziąć ślub w wieku 12 lat, a chłopcy w wieku 14 lat. W rzeczywistości były do tego przymuszane, jak było to w przypadku Joanny Francuskiej. Od samego początku nie była obiektem zainteresowania ojca, którego marzeniem było posiadanie męskiego potomka. Gwarantowało to przedłużenie rodu, a oprócz tego kobiety nie mogły rościć sobie praw do władania krajem. Ojciec Joanny oddał ją na wychowanie, które musiała zdobyć, aby być w przyszłości dobrą żoną władcy. Niestety opieka ojcowska kończyła się tylko na tym. Według kronikarza dziewczyna nie miała przez niego dostarczonych środków do życia, gdyż Ludwik XI był człowiekiem specyficznych poglądów. Zachowywał się jak asceta, spędzał czas w kościołach i klasztorach, fundował wota, lecz nie okazywał swojej wiary w życiu. Świadczy o tym jego stosunek do chorej córki. Niestety, małżeństwo Joanny i Ludwika XII nie było szczęśliwe, mąż gardził przyszłą świętą. Ona jednak nigdy się na nic nie skarżyła, gdyż miała wielkie wsparcie w Bogu. Ponadto, gdy była małą dziewczynką i się modliła Najświętsza Maryja Panna powiedziała do niej w sercu: „Przed śmiercią założysz zakon na moją cześć. Sprawisz mi tym wielką radość i tym oddasz mi przysługę”. Mimo przeciwności losu, problemów małżeńskich zakończonych unieważnieniem związku, Joanna Francuska nie poddawała się i założyła zakon. Szybko znalazła kobiety i dziewczęta, które chciałyby podążać wyznaczoną przez nią drogą. Joanna bardzo szybko po swojej śmierci została uznana świętą przez swoje otoczenie. Na oficjalną kanonizację czekała do 1950 roku, a więc prawie 450 lat po śmierci. Książka ta jest interesująca nie tylko ze względu na postać świętej księżnej, lecz także dlatego, że tak wiernie i ciekawie odmalowuje relacje między rodami, pertraktacje małżeńskie, traktowanie kobiet w ówczesnych monarchiach a także możliwość załatwiania wszystkiego groźbami lub przekupstwami. Obraz tej epoki przedstawiony w opowieści o Joannie Francuskiej jest zupełnie odmienny od tego, którego uczymy sie podczas nauki historii w szkole. Dowiadujemy się jedynie suchych faktów, a w tego typu publikacjach możemy przeniknąć w prawdziwy obraz sprzed kilku wieków. Książka liczy 167 stron, więc tak naprawdę jest to bardzo mało, czyta się ją szybko. Pewną ciekawostką są zamieszczone w środku reprodukcje wizerunków Joanny Francuskiej, rysunki jej autorstwa i inne obrazy, których tematyką jest życie i działalność świętej.