Susan Griffith

O MÓJ BOŻE!! Dopiero po przeczytaniu ostatniego zdania przypomniałam sobie, że przecież trzeba oddychać! Genialna książka, którą już uwielbiam! A myślałam, że nic w wampirzym świecie mnie nie zaskoczy... Może zacznijmy od początku. Ziemia jest pod władzą krwawych wampirów i tylko dwa skrawki lądu - Ekwatoria i coś na kształt USA, przetrwały jako siedziba ludzkości. Jakby nie było, nasi pobratymcy szykują się do wojny i małżeństwa, które ma zwiększyć szanse wygranej nad wampirami. W tym celu wysyłają swoją jedyną księżniczkę i jej brata (!) na wycieczkę objazdową po skraju królestwa. Logiki w tym za grosz, ale rozumiem, że autorzy po prostu musieli jakoś doprowadzić do dalszych wydarzeń... Bo oto statki powietrzne atakują złe istoty, rodzeństwo zostaje rozłączone, a na scenę wkracza Greyfriar! I tu właśnie moje serce zadrżało po raz pierwszy i trzepotało tak aż do ostatniej strony. Nasz tajemniczy wojownik zdołał rozbudzić we mnie czysto nastolatkowe poczucie romantyzmu i wciągnąć w brutalny świat wojen, KRWI (W WIELKICH ILOŚCIACH) i ucieczki. W "Imperium wampirów" nie znajdziemy pochodnych Edwarda (dzięki Autorom za to!),tylko charakternych bohaterów, o których można śnić po nocach i budzić się z wypiekami na twarzy. Księżniczka jest całkiem niczego sobie - ma odwagę, charyzmę, a przede wszystkim nie zachowuje się jak inne książkowe panienki i nie mdleje na widok flaczków latających w powietrzu. Ani też nie roztrząsa za dużo, co mnie akurat bardzo cieszy. Potrafi przebaczać, iść za głosem serca, nie denerwuje... Z kolei za kapitanem Anhaltem, którego pierwszy raz poznajemy na statku - w ogień bym wskoczyła. Takich "ludzi" mi też brakuje. W świecie gdzie fantastyka skłania się ku coraz większemu mrokowi, książka ta stanowi jasny przebłysk. I wreszcie - postać samego G... Brakowało mi czegoś takiego. Jak trzeba to potnie rapierem, postrzeli, uratuje z rąk Łowców, postawi się całej rodzinie królewskiej. A kiedy przyjdzie zmrok to nie zawstydzi się sięgnąć po książkę, a nawet.. POEZJĘ. I ma doskonałe wyczucie czasu z prezentami. (Hmm... Chyba muszę podrzuć tą książkę Mojemu... :D) Podsumowując - bardzo mi się opowieść podobała i polecam ją z czystym sumieniem! Szkoda tylko, że wyd. Amber nie skusiło się na tłumaczenie kolejnych części.... A z drugiej strony może to i dobrze? Ciężko by było wyciągnąć z tej historii coś lepszego... W każdym razie - CZYTAJCIE! ;)