Jan Komolka

Krótka, treściwa, brutalnie prawdziwa opowieść o życiu i zasadach życia, życia w więzieniu. Podczas lektury wielokrotnie bolało mnie serce, uczucie ściśniętego żołądka również nie było mi obce nie wspominając o zawrotach głowy i dezorientacji spowodowanej siłą przekazywanych informacji. Przekładając ostatnią stronę i zamykając książkę trzymałam ją na kolanach i w rozmyśleniu spojrzałam w niebo, by trwać tak przez dłuższy czas, chociaż nigdy nie miałam tego w zwyczaju. Ciężki kaliber. Ale warto przeczytać.