Tadeusz Barucki

Polski architekt, niezależny badacz architektury, publicysta.

W latach 1944-1949 studiował matematykę na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym UMCS w Lublinie, historię sztuki na Wydziale Humanistycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, i architekturę na Politechnice Warszawskiej z tymczasową siedzibą w Lublinie i na Wydziałach Politechnicznych AGH w Krakowie (1945-1949, późniejsza Politechnika Krakowska). Do 1961 roku związany zawodowo z krajem jako pracownik naukowy w Instytucie Urbanistyki i Architektury w Warszawie, architekt w państwowych biurach projektowych (m.in. w Biurze Projektów Przemysłu Węglowego w Krakowie i w Biurze Studiów I Projektów Komunikacji w Warszawie) oraz, w latach 1956-1961, jako Sekretarz Generalny SARP w Warszawie. Od 1961 roku wiele podróżuje, wygłaszając wykłady oraz badając i dokumentując architekturę dawną i najnowszą. Owocem tych badań jest kilkaset artykułów w czasopismach fachowych w kraju i za granicą, liczne książki przedstawiające w formie historycznej syntezy architekturę wybranych krajów bądź stanowiące monografie architektów oraz zbiór kilkuset tysięcy przeźroczy, dokumentujących architekturę całego świata od najstarszych zabytków budownictwa po obiekty współczesne.

Od 1956 roku zaangażowany poprzez SARP w różnorodne prace i działania – organizacyjne, wystawiennicze, wydawnicze – na rzecz polskiego środowiska architektonicznego. W roku 1977 współzałożyciel bazy informacji architektonicznej Arkisyst przy UNESCO. W 1981 roku otrzymał prestiżowe wyróżnienie im. Jeana Tschumiego, przyznawane przez Międzynarodową Unię Architektów UIA za promowanie kultury architektonicznej i wymianę informacji o architekturze w świecie. Jest też laureatem Honorowej Nagrody SARP z 1985 roku za upowszechnianie wiedzy o architekturze.