Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia jednego lata, rozgrywająca się tuż po wojnie w tytułowym wiejskim domu dziecka. Bo nie jest to typowy sierociniec, przytułek dla ofiar losu. Bardziej przypomina internat, kryjący w sobie zróżnicowaną wiekowo grupę chłopców wbrew wszystkiemu znakomicie radzących sobie z tragiczną sytuacją, w jakiej się znaleźli. Typowo dziecięce zabawy, mniej lub bardziej poważne problemy dnia codziennego, i błahe, międzykoleżeńskie spory, rywalizacja czy intrygi odciągają uwagę od braku tego, co najważniejsze. I całe szczęście.