Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka wydana w ramach bardzo dobrej serii „Koło wiedzy” – dla małych ciekawskich i nie tylko. Dinozaury od dawna wzbudzają zainteresowanie czytelników w każdym wieku. Dzięki filmowi „Park Jurajski” ich pozycja w powszechnej świadomości została mocno i chyba już na zawsze ugruntowana. Zaczęliśmy operować pojęciami i nazwami, które wcale nie są łatwe, a które zazwyczaj po kilku lekcjach biologii odchodziły po prostu w niepamięć. Tyranozaury, Stegozaury, Tenontozaury – dalsze wymienianie w dzisiejszych czasach nawet dzieciom nie sprawia zbytnio problemu. A gdyby tak przenieść się do czasów, kiedy żyły te wielkie „straszne jaszczurki” (choć wiadomo, że dinozaury jaszczurkami nie były)? (i mniejsze też – bo niektórzy przedstawiciele dinozaurów sięgali dorosłemu człowiekowi o wzroście 180 cm do kolan). Dzięki tej książce można się przenieść kilka milionów lat wstecz. Jeśli zastanawiacie się, dlaczego dziś odkrywane są szczątki dinozaurów na różnych kontynentach i jeśli w Waszej głowie pojawia się pytanie: jak dinozaury dostały się w te wszystkie miejsca na ziemi – punktem wyjścia rozważań jest Pangea. To był jeden wielki superkontynent – dzięki temu dinozaury tak szybko opanowały cały świat. Pangea uległa jednak rozpadowi – to był początek naszych współczesnych kontynentów. A dzięki takim zmianom w układzie kontynentów można znaleźć szczątki dinozaurów dosłownie wszędzie. Pangea to też początek opowieści o dinozaurach w tej książce. Ciekawy jest fakt, że autor skupia się na przykładach z Polski, a nie wędruje po dalekim świecie. Poznajemy zatem naszego polskiego dinozaura Gór Świętokrzyskich. Fascynujące są opowieści o poszukiwaniach śladów tych gadów, prowadzeniu wykopalisk, długich i żmudnych poszukiwaniach. Kiedy i gdzie dokładnie pojawiły się dinozaury, gdzie można znaleźć polskie zauropody, do czego służyły wielkie kolce na ogonie stegozaura, po co była potrzebna maczuga Herkulesa, dlaczego dinozaury nie miały problemów z zębami, jak wyglądały mózgi dinozaurów, dlaczego niektóre dinozaury, zwłaszcza te roślinożerne, wędrowały do innych miejsc, które gatunki miały pióra? Książka Tomasza Suleja to solidna porcja wiedzy, liczne informacje o odkryciach z czasów prehistorycznych na ziemiach polskich. Dużo ciekawych informacji, ciekawostek. Pasjonuje dział: „Na tropie polskich dinozaurów”. Na pewno dzieci chętnie dowiedzą się coś nie coś na temat smoka wawelskiego, który jest bohaterem baśni o Szewczyku Dratewce. Ciekawe tylko, co smok ów miał wspólnego z dinozaurem😊 A jeśli ktoś ma zacięcie paleontologiczne to znajdzie tu wiele praktycznych porad na temat tego zawodu. Jakie cechy powinien mieć dobry paleontolog, gdzie szukać skamieniałości, jak wydobyć szkielet ze skał - to zaledwie kilka zagadnień, o których pasjonaci dinozaurów pewnie przeczytają z wypiekami na twarzy. Taka naukowa praca to jest na pewno długotrwały i żmudny proces. Na efekty czasem trzeba czekać latami. Myślę, że frajdą dla czytelników będą odwiedziny w różnych miejscach w Polsce, które są jakoś powiązane w najmniejszym stopniu z dinozaurami. A może to będzie inspiracja do jakichś rodzinnych wypadów we wakacje i nie tylko?