Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC- Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2004
Dziennik Ma Yan. Z życia chińskiej uczennicy Pierre Haski 
Na wstępie książki, Pan Pierre Haski usilnie stara się przedstawić nam Ma Yan jako straszliwie skrzywdzoną, głodującą, biedną i nieszczęśliwą dziewczynkę, która swą mądrością, dobrocią i pustym żołądkiem mogłaby zbawić świat. Oczywiście będąc już w trakcie czytania książki okazuje się, że przedmowa do książki jest bardzo na wyrost podkolorowana. Dziewczynka rzeczywiście pochodzi z biednej rodziny, lecz mimo wszystko jest dość szczęśliwa, jednocześnie nie jest jakoś nad wyraz mądra, a jej bieda nie wyróżnia się niczym ponad ubóstwo pozostałych mieszkańców okolicy. Mimo wszystko książka w ciekawy sposób ukazuje nam rytm życia i realia, w których żyją mieszkańcy tamtejszych rejonów w danych latach. Nie jest to mimo wszystko skrajne ubóstwo i codzienne głodowanie w zimnie i braku wszelakich dóbr doczesnych, jak to chciał nas przeświadczyć autor na wstępie.
Polecam osobom, które interesują się życiem ludzi na świecie jako ciekawostkę :)
Dziennik Ma Yan. Z życia chińskiej uczennicy Pierre Haski
Dziennik Ma Yan to opis życia chińskiej, młodej dziewczyny, uczennicy szkoły podstawowej, później gimnazjum, która walczy z przeciwnościami losu, o to by pozostać w szkole. Jej rodzice są bardzo biedni i nie stać ich na taki luksus, by dwoje dzieci (spośród trzech),chodziło do szkoły. Tej rodziny nie dotyczyły ograniczenie w ilości dzieci, ponieważ są mniejszością narodową- chińskimi muzułmanami. Szkoła w Chinach jest płatna. Trzeba mieć własny ryż, by móc raz dziennie dostać skromny posiłek. Wstrząsające jest to, jak w XXI wieku można żyć w tak skrajnym ubóstwie. Cała rodzina głoduje, matka jest ciężko chora na żołądek. Ma Yan ma jeszcze dwóch braci. Dziewczynka opisując każdy dzień, powtarza jak mantrę, że musi się uczyć jeszcze więcej, by zapewnić lepszą przyszłość rodzinie, by mama więcej nie cierpiała. To bardzo dojrzałe słowa, bije z nich ogromna odpowiedzialność. Dziewczynka jest ciągle głodna i często nie ma nawet na długopis, ale wciąż walczy.
Dzięki jej pamiętnikowi i artykułowi we francuskim Liberation, mnóstwo ludzi dowiedziało się o niej i jej ubogiej rodzinie. Powstało stowarzyszenie, które pomaga najuboższym dzieciom w możliwości kontynuowania nauki. W Chinach nadal panuje przeogromna bieda. Ludzie żyją z uprawy roli, która jest bardzo nędzna. Rodzice wyruszają setki kilometrów za pracą, zostawiając głodne dzieci. Chiny poza Pekinem i Szanghajem, nadal są zacofane. Ludzie żyją w tragicznych warunkach, bez bieżącej wody, mydła. Myją się proszkiem do prania. Ma Yan ma jedno ubranie, które pierze co sobotę, by je ubrać w poniedziałek do szkoły. Nie ma żadnej pomocy od państwa, za to jest wielka propaganda, jakie to Chiny są rozwojowe. Dzieci nie mają dzieciństwa, pracują ręka w rękę z dorosłymi. Serce się ściska, gdy czyta się ten pamiętnik. Bije z niego ogromna miłość i szacunek do matki, dojrzałość i ambicja. Wiele ciekawych rzeczy można się dowiedzieć o tradycji i życiu zwykłych Chińczyków. Dużo jest zdjęć Ma Yan, rodziny i okolic. Dzięki artykułowi i determinacji dziewczynki postanowiono pomóc także ubogim szkołom, do których chodziła autorka dziennika. Zaopatrzono bibliotekę i zorganizowano salę komputerową. Wiele też pomocy otrzymała wioska MaYan. Wielu ludzi z całego świata okazało serce, tak jak sercem i wytrwałością walczyła Ma Yan.
