Isabel Wilkerson

Książka ze wszech miar wyjątkowa. Isabel Wilkerson, pierwsza czarnoskóra laureatka nagrody Pulitzera, przedstawia historię masowej migracji czarnoskórej ludności USA ze skrajnie nietolerancyjnego południa, do wydawałoby się ziemi obiecanej - pozbawionych uprzedzeń Północy czy Kaliforni. Autorka posłużyła się rewelacyjnym zabiegiem. Ni to testament, ni to reportaż czytamy z perspektywy trojga głównych bohaterów, tych którzy w latach 1914-1970 migrowali, często dzięki temu ocalając życie, i osiedlali się w rejonach, gdzie pada śnieg, by tam wychować dzieci z dala od zagrożenia linczami,a z dostępem do dobrych szkół, czy po prostu kina. Zaskakujące relacje podsumowane są rozdziałami faktograficznymi - ograniczonymi do minimum, co dla mnie jest dodatkowym atutem tej książki. Poza ogromną, czysto socjologiczną, nową dla mnie wiedzą odnośnie sytuacji czarnoskórych w USA, po lekturze wyniosłem jeszcze jedno przeświadczenie. Wiele stereotypów o USA jako kraju tolerancji, równych szans i zrozumienia jest wyssanych z palca. Za to utwierdziłem się w przekonaniu, że Stany Zjednoczone to kraj self-made manów - dasz sobie radę, jeśli wierzysz w siebie i w to, że może czekać cię lepsza przyszłość w promieniach innych słońc. Polecam gorąco. Już dawno, jeśli w ogóle, nie czytałem książki faktu, która jest równocześnie pasjonująca powieścią.