Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O tapecie chorej na różyczkę.

Mamusiu, czy to już naprawdę koniec?!

O kłótni między dwoma zegarmistrzami, w której jeden twierdził, że czas biegnie naprzód, a drugi, że zatacza kręgi. A czas tymczasem płynął.

O wystrzałowych kreacjach, za sprawą których kronika towarzyska zmieniła się w policyjną.

O mamusi, która lubiła przy sobocie zgotować swoim dzieciom piekło.

O piłeczce pingpongowej, której po zażyciu lekarstwa na zgagę przestało się odbijać i musiała zrezygnować z kariery sportowej.

O śpiewaczce operowej, która miała tak wysoki głos, że kiedy chciała z kimś porozmawiać, to musiała przykucnąć.

O artyście, który twierdził, że skoro sam jest niski, to jego sztuka nie może być wysoka.

O tym, jak ekipa remontowa pomagała ludziom, którzy mieli nierówno pod sufitem.

O marynarce, która się powiesiła, bo bliższa była ciału koszula.

O burmistrzu pewnego nadmorskiego miasteczka, który zarządził, że dla ulepszenia krajobrazu wszystkie mewy mają być podświetlane.

O naindyczonej kurze, która poślubiła wiecznie wkurzonego indora.

O dziewczynce, która miała tak gryzący sweter, że musiała go wyprowadzać na spacer w kagańcu.

O niechęci, która przesadnie malowała się na twarzy.

O pani kasjerce, która umiała każdego trafnie podsumować.

O tym, jak na koncert muzyki poważnej wpuszczano wyłącznie panów z brodą, bo tylko oni wyglądali wystarczająco poważnie.

O aktorce, która lubiła robić z siebie widowisko.

O chłopcu, który ciągle wrzeszczał, przez co kompletnie zdarł sobie głos. Lekarz zalecił mu smarowanie gardła masłem kakaowym. Od tamtej pory z ust chłopca sypią się nieustannie słodkie słówka.

O kucharzu, który z każdego potrafił zrobić marmoladę.

O kobiecie, która codziennie prowadziła swoją córkę do krawcowej, bo mała strasznie się darła.

O okuliście, który przepisywał okulary na problemy sercowe; o założeniu takich okularów, problemy przestawały być widoczne, a jak wiadomo - co z oczu, to z serca.

O fryzjerce, która strzygła uszami.

O gangu daltonistów, który robił wszystkich na szaro.

O człowieku, który tak się spieszył do pracy, że zdarzało mu się wrócić do domu, zanim w ogóle z niego wyszedł.

O trudnych pytaniach, które czaiły się między zębami pewnej dziewczynki i napadały dorosłych znienacka.

O panu z punktu ksero, który miał w nosie wejście do piekła, i jego konkubinie, która miała ten fakt w głębokim poważaniu.

O kolorze zielonym, który popadł w schizofrenię, gdy dowiedział się, że się składa z żółtego i niebieskiego.

O pani portierce, która zapadła w sen tak głęboki, że potrzeba było stu koni, aby ją z tego snu wyciągnąć.

O kawalerze, który tak bardzo bał się ulokować swoje uczucia, że do dziś trzyma je w skarpecie na dnie szuflady.

O tym jak koleżance koleżanki wpadł w oko kolega i od tamtej pory biedna świata poza nim nie widzi.