cytaty z książek autora "Jan Grzegorczyk"
Ludzie boją się śmierci, a mnie coś podpowiada, że jest to najpiękniejszy moment życia.
Pan Bóg pisze prosto po krzywych liniach życia..
Kiedy człowiek zaufa Bogu, nawet jeśli dostaje po ryju to w tym zaufaniu wie, że nikt nie może mu nic zrobić.
Tajemnica człowieka jest zbyt ogromna i zbyt głęboka, aby mógł ją pojąć drugi człowiek.
(...) nie osądzajmy, bo trzeba by rozpruć serce człowieka, by zobaczyć, czego doświadczył, że ma dziś tak skomplikowane życie.
Kłócić się z pijanym to tak jak krzyczeć na kogoś, kogo nie ma.
Moje życie nie jest ani więcej, ani mniej warte niż jakiekolwiek inne..
Nikt mnie tak w życiu nie kochał jak papieros. Najwierniejsza kochanka.
Wiedział, że słowa wypowiadane na gorąco zwykle ranią. Nad słowem pisanym łatwiej zapanować. Ubezpieczyć je, wyjaśnić, otoczyć sensem.
Czegokolwiek doświadczysz, nigdy nie bądź zgorszony człowiekiem. To tak jakbyś gardził Bogiem.
Świętość właściwie jest jak zbrodnia doskonała. Nie do wykrycia. Prawdziwy święty wedle ewangelicznej recepty to taki, który swe uczynki robił w ukryciu i nikt nigdy się o nich nie dowie. Najpiękniejsze dusze spadają zatem niezauważone, niezarejestrowane jak te miliardy liści. Ale gdzieś musi istnieć rejestr piękna i dobra. Chyba, że istotą Boga jest błogosławione marnotrawstwo, rozrzutność.
[o marzeniach] A najważniejsze w nich jest to, że są. Wcale nie muszą się spełniać.
Może legenda o tym, że zwierzęta przemawiają ludzkim głosem w ten dzień, ma inny sens. To zwierzę, które w nas tkwi, ma przemówić. Przemówić, czyli ofiarować kawałek serca.
Jedyne, co człowiek może zrobić, to przyjmować rzeczy takimi jakie są. Zgodzić się na tajemnicę
Czy można zapomnieć ukochaną osobę, zapomnieć miłość? Można zapomnieć, gdzie się położyło klucze, okulary, może wylecieć z głowy jedno czy drugie nazwisko, numer telefonu. Ale zapomnieć miłość? Jeżeli się zapomina miłość, to jaki to wszystko ma sens? A jak się kogoś w niebie nie będzie pamiętało?
Pustynia to nie jest bezkres rozgrzanego piasku, ale hałdy popiołu i wszelkich niedopalonych śmieci, które z sobą przywozisz.
małżeństwo to taki związek ... w którym ludzie potrafią wymyślić najokropniejsze rzeczy, żeby się wzajemnie pozabijać. Wiedzą, że nie mogą małżonka zarąbać siekierą, specjalizują się więc w wymyślaniu trujących słów
Jeżeli ktoś jest potrzebujący, to ja muszę mu pomóc. Siostra nieraz krzyczy, że zaniedbuję modlitwę przez swoją robotę. A ja się zgadzam z tym, co powiedział jeden ze świętych, że nieraz trzeba opuścić Boga dla Boga, który jest w biedaku, w bliźnim.
Nie jest tak prosto wymarzyć życie nawet w marzeniach. Bo musielibyśmy pooddzielać to, co było w nim dobre, od tego co było smutne.
Człowiek się modli i klnie w mowie, która jest mu najbliższa.
Każde zakichane urządzenie ma w sobie bezpieczniki, tylko człowiek może zrobić wszystko, nic go nie powstrzyma...
jeśli człowiek zamieszka w Biblii, nigdy nie będzie bezdomny.
Człowiek(...)istota skazana na przebaczenie.Przebaczenie stanowi wielkość, której czasem nie może udźwignąć.
Wszystkie nasze nazwiska są jakoś uwikłane w historię. Gdzie nie wbijesz łopaty, na coś trafisz.
Nie bój się bezsilności, ona jest mądrością ludzi przewidujących. Smutku też się nie bój. Jest jak wiatr, jak nitka babiego lata, jak cień Heraklita na płynącej rzece. Pozostanie ci zgoda na wszystko, skarb, który zmieścisz w wyciągniętej dłoni żebraka. (...) To "Elegia franciszkańska" Brandstaettera. Piękny wiersz, dlaczego dziś nikt się nie uczy wierszy na pamięć?
Jak wojna, to na wszystkich frontach, jak pokój, to w suterenie.
Jedną z największych iluzji człowieka jest to, że spotka kogoś, kto mu będzie wierny, kto go nie zawiedzie. Zdrada jest nieodłącznym elementem życia