Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC- Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2010
Grzeczne dziewczynki kończą z nadwagą Karen R. Koenig 
"Jesz, żeby zwolnić, ochłonąć, mieć trochę czasu dla siebie, naładować baterie, nakarmić ciało, nagrodzić siebie (...). Oczywiście, mogłabyś to wszystko osiągnąć bez jedzenia, ale na razie nie wiesz jak to zrobić", "jedzenie obszar, w którym się kompletnie rozluźniasz", "napór na całej linii osobowości", „jedzenie wypełnia pustkę wywołaną brakiem wiary w siebie”,
„biwakowanie na wprost drzwi od lodówki” spodobały mi się te dosadne porównania i nabrałam apetytu na więcej.
Niestety czekało mnie sromotne rozczarowanie.
Parę trafnych obserwacji, parę zabawnych porównań czy ciekawych spostrzeżeń na temat korelacji między byciem miłym, a tyciem, to zdecydowanie za mało, żeby wypełnić maczkiem 280 stron.
To materiał, co najwyżej na wesoły artykuł, taki trochę z przymrużeniem oka.
Celne myśli i uwagi są tak rozwodnione, że z trudem dotarłam do końca… bo wszystko, co miało mnie spotkać w kolejnych rozdziałach – już było we wstępie.
Zgodzę się z tym, że osobowość typu: "grzeczna, miła dziewczyna” przyciąga nadwagę, jednak problem kompulsywnego jedzenia, nadwagi, jest trochę bardziej skomplikowany, i bycie niemiłym, go nie rozwiązuje (zastąpiłabym bycie niemiłym na bycie asertywnym, bo to przecież nie chodzi o to, by faktycznie być „niemiłym”).
Poza tym, mimo iż książka z 2009 roku, to wydaje się być jakaś niedzisiejsza, przestarzała zarówno w wersji tekstowej, jak i merytorycznej. Tyle ode mnie. :-)
Grzeczne dziewczynki kończą z nadwagą Karen R. Koenig
Do tego typu poradników zawsze podchodzę z dystansem. Cała ksiązka zasadza się na teorii, że zbyt grzeczni ludzie cierpią na otyłość ze względu na swoja pokojowa i niewolniczą wręcz naturę. Podobno jedzenie jest dla nich substytutem miłości, uznania i sympatii. Dlatego też terapeutka zaleca zerwać ze zbytnim podporządkowaniem się idei służenia innym oraz potulnością. Na licznych przykładach pokazuje jak zerwać z wpajanymi przez lata wzorcami posłuszeństwa i rezygnacji z siebie, swojego zdania czy swojego dobra.
Najcenniejsze jest ukazanie emocjonalnego uzależnienia od jedzenia, a zwłaszcza cukrów i węglowodanów. Jednak nie znajdziecie tutaj recept na pyszne i zdrowe potrawy czy specjalnie opracowanej diety na miesiąc lub dwa. Klucz tkwi w zmienieniu postawy, przejścia od potulnego mówienia tak, nawet gdy się na coś nie ma ochoty, do asertywności i zakreślenia własnych granic i zmuszenia otoczenia do ich respektowania Teoretycznie szlachetne to założenia, ale niektórych sytuacji nie sposób tłumaczyć li tylko zaburzeniami sposobu konsumpcji oraz czynnikami stresogennymi. Nie zawsze bycie miłym oznacza że jesteś kompulsywnym żarłokiem. Autorka pomija zaburzenia tarczycy, innych hormonów, fizjologiczne spowolnienie procesów trawienia itp.
