Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na amerykańską ekranizację swojej książki Autor nie miał żadnego wpływu, a o samej powieści, która posłużyła za kanwę scenariusza, powiedział tak: "Sądzę, że udało mi się zawrzeć w niej to, co zamierzałem. Mogę tylko dodać, że właśnie ta powieść okazała się soczystym żerem dla krytyków. Czytałem jej omówienia tak uczone, że mało co sam z nich zrozumiałem".

W czasach, gdy większość fundamentów, na których zbudowano naszą cywilizację, zaczyna się niebezpiecznie chwiać, niewzruszone wartości kultury Dalekiego Wschodu, podane w lekkostrawnym sosie fantasy, w dodatku na tle antycznej tragedii młodego Skywalkera, stały się dla niektórych czymś na kształt nowej religii. I choć mroczni Sithowie zdają się być potężniejsi niż Jedi, to jednak - tak jak w życiu, o ostatecznym zwycięstwie decyduje mądrość i rozsądek. Zresztą Gwiezdne wojny pobudzają wyobraźnię nie gorzej niż kultowy Matrix, co czyni je niezbędnikiem każdego, kto śledzi gusta masowego odbiorcy. Nie po raz pierwszy też wychodzi na jaw, że tajemnicza otoczka kultury azjatyckiej o wiele bardziej pociąga współczesnego widza niż mitologia tworząca zręby naszej europejskiej tożsamości [Władca Pierścieni].

Paradoksy piętrzą się tu i nachodzą na siebie niczym pokazane w jednej ze scen słynne schody Penrose`a - tzw. figura niemożliwa. A jednak twórca nie popełnił wpadki logicznej. Można próbować schwytać go w pułapkę, lecz reżyser niczym wytrawny gracz, konsekwentnie unika zagrożeń, wygrywając całą partię z widzem efektownym szachem.