Edmond Rostand (ur. 1 kwietnia 1868 w Marsylii, zm. 2 grudnia 1918 w Paryżu) – francuski pisarz i poeta. Popularny dramaturg francuskiego neoromantyzmu, autor wodewilów, komedii i melodramatów.
Najbardziej znany jest za sprawą bohaterskiej komedii pt. Cyrano de Bergerac. Sztuka ta cieszy się wielką popularnością od wielu lat. Grana była na niemal wszystkich scenach świata oraz wielokrotnie przenoszona na ekran. Rostand pochodził z bogatej i wykształconej rodziny z Prowansji. Jego ojciec był ekonomistą a także poetą, członkiem Akademii w Marsylii i Instytutu Francuskiego. Rostand studiował literaturę, historię i filozofię w Collège Stanislas w Paryżu. Ożenił się z poetką Rosemonde Gérard, z którą miał syna i córkę. Zmarł w 1918 jako ofiara wielkiej epidemii grypy - "hiszpanki".http://www.cyrano0.republika.pl/index.htm
Książka, która przywraca wiarę w wartość piękna, dobra, wielkoduszności ale i poczucia humoru!
W zabawny i wciągający sposób opowiada historię zakochanego żołnierza-poety Cyrana. Jest to bohater zaiste nieprzeciętny: pod mało pociągającą powierzchownością kryje się bohaterski duch, pełen odwagi, poświęcenia, honoru i... humoru. Niczym Don Kichot z fantazją ale i wprawną szpadą stawia czoło przeciwnościom losu.
Aż dowiaduje się, że piękna dama w której się zakochał wybrała innego. A wtedy decyduje się na nieoczekiwany krok...
Jedyny minus: tłumaczenie z XIX w. nieco utrudnia czytanie. Można się do niego przyzwyczaić, ale przeglądając inne wersje językowe przekonałam się, że na uwspółcześnionym, prostszym tłumaczeniu książka wiele by zyskała. Nie każdy ma dość samozaparcia żeby przebijać się przez mocno archaiczny język Konopnickiej.
Na wszystko zawsze przyjdzie odpowienia pora, tak było i w tym przypadku. Był taki moment, że wszędzie pojawiały się wspomnienia o Cyrano de Bergac, zwiastun filmu, fragment sztuki czy wzmianka o samej postaci. Postanowiłam zobaczyć o co tyle hałasu. Komedia Rostanda pomimo upływu czasu, nadal nie straciła świeżości. Sposób w jaki jest napisana, tu pokłon dla tłumaczy polskiej wersji za dobór słów, jest wspaniały. Oprócz barwego języka mamy jeszcze świetnie napisane postacie, które razem tworzą zgraną całość. Jedna z lektur, do których wraca się z ochotą. Na plus zasługuje wersja z wolnych lektur która zawiera przypisy z odniesieniami i objaśnieniami do tekstu.