Joanna Kałużna-Ross

Jak zawsze w tej serii nadmierna pobieżność i wybiórczość wpłynęła negatywnie na odbiór całości. Jeśli jednak w przypadku wielu innych tytułów można ją darować, jako choćby wprowadzenie do mitologii, to pomysł umieszczenia wierzeń ogromnego kontynentu (cóż, że z pominięciem Afryki na północ od Sahary) to lekka przesada. Chyba, że dla mieszkańców Afryki przygotujemy książkę liczącą 150 stron pod tytułem "Mitologia ludów Europy"... Może należało pomyśleć nad przedstawieniem religii Jorubów albo Bantu, może wybrać jakiś region Afryki, np. jego zachodnie tereny lub południe albo rejon Zatoki Gwinejskiej. Wtedy można byłoby znacznie lepiej przedstawić wierzenia. A tak powstał miszmasz, coś między słownikiem wierzeń a relacją z podróży. W każdym razie nic dobrego. Dlaczego więc ocena dobra? Bo praca jest solidna w tych partiach, które opisują szczegóły danych wierzeń, bo jest napisana dobrym stylem, bo są ciekawe zdjęcia, bo w Polsce Afryka jest bodaj najbardziej nieznanym kontynentem i trzeba ją przybliżać choćby w tak niedoskonały sposób. Wreszcie - ocena jest za wkład autorów i konsultanta - specjalisty najwyższych lotów, profesora Stanisława Piłaszewicza, autora wielu znakomitych opracowań o religiach afrykańskich, a nie za pomysłodawców serii, których dotyczą moje krytyczne uwagi. Także ta o absurdalnych zapisach bibliograficznych, które w całej serii się pojawiły. Widocznie twórcy koncepcji "Mitologii świata" nie słyszeli o obowiązującej polskiej normie bibliograficznej (PN-79 N-01222/07),która jednoznacznie ustala zasady zapisu. A nawet własna koncepcja nie powinna utrudniać czytania bibliografii. Reasumując - twórcy koncepcji serii i tego tomu zawiedli, ale autorzy wywiązali się w miarę możliwości z zadania. na początek dobre i takie wprowadzenie do mitologii ludów Afryki.