Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fizyka nie jest religią. Gdyby była, znacznie łatwiej przychodziłoby nam zdobywanie pieniędzy.

Pewnego razu, gdy uczestniczyłem w jakiejś konferencji, spotkałem Fermiego w kolejce po obiad. Będąc pod ogromnym wrażeniem obecności wielkiego człowieka, zapytałem go, co sądzi o przedstawionych właśnie danych dotyczących cząstki K–zero–dwa. Przyglądał mi się przez chwilę, a potem rzekł: «Młody człowieku, gdybym potrafił zapamiętać te wszystkie nazwy, zostałbym botanikiem».

Niewątpliwie teoretykom niezasłużenie przypisuje się część zasług za dokonanie pewnych odkryć. Sekwencję «teoretyk, eksperymentator, odkrycie» porównywano czasem do sekwencji «farmer, świnia, trufle». Farmer prowadzi świnię w okolice, gdzie, być może, rosną trufle. Świnia wytrwale ich szuka, wreszcie znajduje, a gdy zamierza je pożreć, farmer zabiera je dla siebie.

Nic nie jest tak pozbawione własności (wyjąwszy dziekanów i polityków) jak neutrino.

Słynna książka Weinberga, «Pierwsze trzy minuty», to jeden z lepszych, choć obecnie już nieco przestarzały popularnonaukowy opis narodzin Wszechświata w Wielkim Wybuchu. (Zawsze uważałem, że dzieło to sprzedawało się tak znakomicie, gdyż ludzie brali je za poradnik życia seksualnego).

Fizycy cząstek są po prostu rybakami łowiącymi w wielkim morzu Diraca.