Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Często, kiedy zapuszczała się w serce biblioteki, wiedziała, że podąża drogą, jakiej dotąd nie znała, przesmykiem między alejkami, brodząc po kostki w papierowym kurzu i wśród zapachu dawnych marzeń.

To właśnie sprawia pycha. Zaślepia bardziej niż ciemność.

- Hm... znów to słowo: "może". Oznacza niepewność, ale także szanse. Może właśnie możliwości pomagają nam osiągnąć swój potencjał, jak myślisz, Lanoree? Równowaga jest łatwa. Ale utrata równowagi i ponowne jej odzyskanie wymaga nieprzeciętnych możliwości.

Nigdy nie zapomnij poezji w swoim sercu- odparła A'Meer.- Może jeszcze się przyda pewnego dnia.

Moc nie jest ani jasna, ani ciemna, nie jest panem ani niewolnikiem, a jedynie równowagą między skrajnościami.

Spójrz na mnie, na budowę mojego ciała, jaka drobna i słaba się wydaję. Być może dlatego jesteśmy tak dobrymi wojownikami. Nie zostaliśmy stworzeni, stworzyliśmy się sami.

Ciekawe, czy ból ma specyficzny dźwięk? - zastanawiała się. Ciekawe, czy śmierć przemawia całkowicie nowym językiem?

Martwa rzecz po prostu jest martwa - powiedział mu kiedyś ojciec. - Martwa rzecz znaczy mniej niż kamień na polu. Kamień widział przeszłość i zobaczy przyszłość, martwa rzecz, gnijąc, wróci do ziemi i być może weźmie udział w następnym cyklu sadzenia i zbiorów. Ważne jest, czym ta martwa rzecz była, a nie czym jest teraz.

Kwiat rosnący na plaży, który znalazł był zgniły, słońce świeciło słabo, a jego promienie dotykające skóry sprawiały wrażenie tłustych, ptak zanurkował w morze i nie wypłynął. (...) Wokół niego dziesięć tysięcy rozszarpanych ciał sterczało z piasku jak sadzonki drzew i kołysało się łagodnie na falach. (...) Stali pomiędzy pomnikami śmierci.

Świat zadygotał i zadrżał, a kiedy znieruchomiał, był inny, gorszy.

Rozkoszując się cierpieniem, przechylała głowę tak, aby krew spływała jej jak woda aż na kark, gdzie już rozlewał się siniak. Dobrze jest żyć!

Znowu rozpiera ją duma, jednak odsuwa ją od siebie. Duma tylko rozprasza...

Od dziesiątek tysięcy lat zgłębialiśmy Moc, wokół której zbudowaliśmy naszą wspólnotę. Wojny i konflikty przychodziły i przemijały. Walczyliśmy o utrzymanie mroku i jasności w równowadze. Teraz jednak zagraża jej coś, co może zniszczyć nas wszystkich. Samotny człowiek... i jego marzenia.

Początkowo nurt Mocy może cię przerażać, napawać lękiem. Znajdź w sobie równowagę między jej mroczną i jasną stroną, a doznasz stanu obezwładniającego spokoju. Jeżeli będziesz z nią walczył, twoje ciało Ci się sprzeciwi - a jeśli uczynisz ją swoim sprzymierzeńcem w walce, wszechświat stanie u twego boku.