Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Śnieg ukryje krew i kości, zasypie grzechy i cnoty miłosierną powłoką krystalicznej białej niewinności.

Wszyscy umrzemy. Kiedy? Każdy musi się liczyć z własnym pechem.

Mam oczy i uszy, a w razie potrzeby także ostrza ukryte w cichych dłoniach.

Wieści o szlachetnych i podłych czynach często silniej oddziałują na odległość.

Noce są niebezpieczne, gdy głupcy rządzą za dnia.

... nie ma nic potężniejszego od stu tysięcy ludzi wstrzymujących oddech.

Zniszczy nas nasz własny strach.

Wszystko nosi w sobie zalążek własnego przeciwieństwa.
(...)
Trzeba wywrzeć nacisk niezbędny do poruszenia kamieni, a one reagują na przyłożoną siłę. To, co ludzie nazywają magią, działa w ten sam sposób. Nikt nie przyzywa gromu z jasnego nieba bez jednoczesnego wypalenia w czymś dziury.

Wieczorny zgiełk obmywał jak kochające dłonie podczas kąpieli.

Bał się, że niczym potężne, zakrwawione zęby pojawiające się w ciemności, prawda sama go odnajdzie, czy tego chce, czy nie.

Księżyc wędrował na zachód, a odległe gwiazdy lśniły ostrym światłem podążając za swym kochankiem.

Plotki to armia, której nie sposób pokonać.

Padał śnieg, ale Pałac Wapienny wciąż był widoczny pośród białej zamieci. Z wysokości wyglądał ładnie, jak piernik pokryty lukrem.
Jednak w środku miał nadzienie z krwi.