cytaty z książek autora "Catherine Fisher"
-Może naszą ucieczką jest śmierć.
-Śmierć to także kolejne drzwi, oczywiście. Boisz się śmierci?
-Boję się drogi, która do niej prowadzi.
-Nigdy nie przestaje myśleć o Keirze. Nie przestaje żałować,że tu przybyłem (...) Gdybym mógł wrócić...
-Uważaj, czego sobie życzysz, bo możesz to dostać.
-W Więzieniu Finn walczył o przetrwanie. Nauczył się, że kłamstwa mają moc.
-Nie wierzysz mu?
-Tego nie powiedziałem, ale ma dar opowiadania historii, w które jego słuchacze chcą uwierzyć.
-Nie zapomniałem o tobie - powiedział Finn - Wrócę po ciebie.
Mogła wykrztusić tylko jedno słowo, a on drgnął ze zdumienia.
-Kłamiesz.
Świat to niekończąca się pętla, wstęga Mobiusa, kołowrotek, w którym biegamy.
Nie! Nie mów mi, że mam zapomnieć o przeszłości. Nie powtarzaj, że tu życie jest grą, że każde słowo i uśmiech, każdy wdzięczny ukłon to tylko kolejny ruch. Nie mogę tak żyć! I nie będę.
Incarceron jest okrutny, ale ty też, Finn. Pokazałeś mi raj, który zniknął.
Trudno znieść taką rzeczywistość, dlatego wynaleziono Epokę, by nas przed nią bronić. I na ogół łatwo jest zapomnieć. Przecież świat jest tym, co widzimy i słyszymy. Dla ciebie to jedyna rzeczywistość.
-Straszna z niej zołza, ale przyzwyczaiłem się do niej.
Odebrałeś mi ufność. Współczucie. Myślałam, że potrafię oddzielić prawdę od kłamstwa. Teraz nigdy więcej nie ośmielę się okazać serca obcemu. I tego nigdy ci nie wybaczę!
Każde więzienie dla tych, którzy w nim tkwią, jest wszechświatem. [..] może i Królestwo jest mikroskopijne? Może i ono kołysze się u dewizki zegarka jakiejś istoty? Ucieczka to za mało, bo nie daje odpowiedzi na pytania. To nie Wolność. Dlatego naprawię moje skrzydła i odlecę do gwiazd.
Dowiedziałem się, że nie ma znaczenia, że znajduje się Wewnątrz czy na Zewnątrz. To może być to samo.
Wiesz, że prawda to kryształ, jak Klucz. Wydaje się przezroczysta, ale ma wiele powierzchni. W jej głębi migocze wiele kolorów, czerwony, złoty, błękitny.
Nie powinniśmy tu zostawać-powiedział ciężko-To miejsce, gdzie gromadzi się kurz, a do serca wkrada się zwątpienie.-Trzeba stąd odejść, Finn. To nie jest azyl. To pułapka.
Jak śmiesz stać tu i odbierać mi nadzieję, a im-szansę na życie. Jak śmiesz mówić, że Sapqhique to sen i istnieje tylko więzienie?