Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to najczystsza grafomania, na którą powinny istnieć stosowne paragrafy. Autor, od lat przekonany o swym doskonałym warsztacie, wychodzi do nas z książką płytką, wulgarną i niepoprawną pod względem stylistycznym, gramatycznym, a nawet ortograficznym i interpunkcyjnym (brawa, Panie "Pisarzu"; czy nikt nie mógł tej książki poddać porządnej redakcji przed wydaniem?). Warsztat Świątka nie jest słaby - on nie istnieje wcale. Jest to elaborat, w którym główny bohater (i autor, czym sam chełpi się od lat) pławi się w samouwielbieniu i dokonuje aktu ipsacji do własnej (rzekomej) doskonałości. Dziwię się, że gdziekolwiek została uzyskana zgoda na wydanie tych żałosnych wynurzeń. Przerośnięte ego i narcyzm buchają z każdej strony, niemal krzycząc błagalnie o poddanie ich terapii. Gratuluję oskarżenia o gwałt i pobytu w więzieniu, przeczytania kilku książek czy wierszy oraz przespania się z setkami kobiet, jednak żadne z wymienionych nie czyni ani książki, ani postaci, tfu, Świątka, cokolwiek bardziej interesującymi. Szokowanie nie wystarczy, by książka stała się "dobrą"; to nie jest wiek osiemnasty. Autorowi polecam się doszkolić, właściwie w każdej dziedzinie. I, jak doskonale ujął ktoś inny: "Po przeczytaniu tej pozycji nasuwa się współczucie dla [ludzi] mających jakąkolwiek styczność z autorem [...] oraz jeszcze większe współczucie dla drzew które ścięto, by wydrukować na nich ten chłam. Gdyby dało się wystawić ocenę na minusie, wystawiłabym ją z czystym sumieniem". Ogromna pomyłka Wydawnictwa.