Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Matko kochana, ale odlot, jak można pisać tak źle, no jak? Niech cytaty przemówią: "Idąc leśną drogą w nocy, Nad tym światem rozmyślałam: W czyjej jest właściwie mocy, Bym się ze złem wciąż zmagała?" W szkole powinno się uczyć o rymach częstochowskich nie tylko tego, że są paskudne, złe i niskolotne, ale też tego, że to tandeta i coś co sprawia, że zdecydowanie nie jest się dobrym poetą i nie powinno się pisać już niczego więcej. Nigdy. Czemu nie mam litości? Bo wydanie książki świadczy o tym, że autor uważa, że jest na tyle dobra, żeby komuś zabierać czas. Brak samokrytyki w dzisiejszym społeczeństwie mnie przeraża. Tego się nie da czytać. "Żem nie wariat, to jest fart; Nawet w domu nie mogę nic. Wolność to jest jakiś żart, Stwierdziłby postronny widz..." Standardowo, sens jest na drugim miejscu, piszemy tak, żeby były rymy. Doskonały przykład tego, jak nie należy pisać. Wyzwanie czytelnicze LC kwiecień 2021: Przeczytam książkę z okładką w moim ulubionym kolorze: czarny (9).