Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nieco zawiodłem się na tej książce. Co prawda zawiera fascynujące opisy odkryć przydatnych nam związków chemicznych. Zaś jej autor słusznie diagnozuje naszą ewolucyjną zaszłość traktowania nowych bodźców w pierwszej kolejności emocjonalnie (uciekaj - usłyszany szelest w krzakach, to skradający się lampart) a dopiero w drugiej kolejności racjonalnie (szelest liści? to tylko podmuch wiatru). Drwi przy tym, z faktu, że większość nowych środków chemicznych na rynku traktujemy emocjonalnie, z dużą dozą obawy. Jednak w mojej ocenie autor błędnie zakłada, że urodziliśmy się z naturalną odpornością na większość środków z którymi ssaki wcześniej nie miały do czynienia, co uważam za zbyt odważne założenie. Z ewolucyjnego punktu widzenia utrzymanie odporności na obce związki chemiczne, które nie towarzyszyły nam przez ostatnie kilkadziesiąt milionów lat, byłoby zadziwiającym marnotrawstwem naszej energii. Rzadko który gatunek utrzymuje kosztowną armię na "nieistniejącego" wroga. Gdy takowy na horyzoncie się już pojawi, to potrzebujemy kilkunastu tysięcy lat na przegrupowanie sił, czego przykładem jest nasza zdolność przyswajania laktozy.