Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rozprawa T. Ślęczki poświęcona jest miejscu, jakie Aleksander Wielki zajmuje w literaturze staropolskiej. Choć losy wielkiego Macedończyka były już od czasów starożytnych poddawane różnym przeróbkom i w postaci tzw. Romansu o Aleksandrze obiegły chyba cały świat, na gruncie polskim Aleksander był zawsze postacią stojącą jakby na drugim planie. Niby wspominano go często, ale gdyby wskazać utwory naprawdę mu poświęcone, znalazłoby się kilka niezbyt udanych dramatów. Często natomiast, choć znowu częściej u autorów mniej wybitnych, pojawia się on jako exemplum. I tu dochodzą do głosu dwie tradycje: jedna władcę idealizuję, druga zaś ukazuje go w jak najgorszym świetle. Zastanawiające, że autorzy staropolscy znali czasem bardzo szczegółowe wątki z dziejów macedońskiego króla, co więcej, wykazywali się czasem sporą inwencją, tworząc zupełnie nowe, nieznane ani tradycji historycznej ani legendarnej. Dobra pozycja z dziedziny recepcji antyku! Tomasz Babnis