Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Szybcy jak diabli" to opowieść o jednej z największych rywalizacji w dziejach sportów motorowych pomiędzy Fordem i Ferrari. Mowa tu o walce o zwycięstwo w największym wyścigu tamtych czasów - 24-godzinnym Le Mans. Autor przenosi nas do czasów kiedy to wyścigi sprzedawały samochody osobowe. Akcja rozgrywa się w powojennych Stanach Zjednoczonych i Włoszech choć większość książki to kronikarskie podejście do wydarzeń z lat 1963-1966. Nie będzie to chyba nadużycie jeśli powiem, że rywalizacja między panami Henrym Fordem II i Enzo Ferrarim miała w sobie coś z wojny. A jedną z nieodłącznych rzeczy związanych z jej rozgrywaniem jest rozwój, nieustanny i szybki rozwój. W tym wypadku mieliśmy do czynienia z niezwykłym rozwojem technicznym po obu stronach "konfliktu". To właśnie te wydarzenia pozwoliły nam być świadkami narodzin dwóch legend motoryzacji - Forda GT40 oraz Ferrari 330 P3 - w mojej opinii jednych z najpiękniejszych maszyn jakie człowiek kiedykolwiek zaprojektował i zbudował. Niestety niepohamowana ambicja i pogoń za osiągami spowodowała, że śmierć nie raz "odwiedzała" ówczesne tory wyścigowe, o czym również autor nie zapomniał. Narracja prowadzano jest dwutorowo przenosząc się między Detroit i Maranello. Momemntami przypomina to montaż równoległy z filmów o tematyce bokserskiej, kiedy to obserwujemy przygotowania oponentów przed walką. Sam finał to jedynie kilkanaście stron co podkreśla to jak ważna była droga jaką pokonały obie firmy. Ponadto, patrząc na pozycje literaturowe (zarówno pod kątem ilości i jakości) użyte przez autora do napisania tej książki pozwalają mi stwierdzić, że wszelkie opisane w niej wydarzenia są prawdziwe. Pozycja ta to nie jest nic odkrywczego, pisana jest zrozumiałym językiem, a konstrukcja, o której wcześniej wspomniałem, wciąga, Dla fanów sportów motorowych to pozycja obowiązkowa, jednak i Ci ogólnie zainteresowani motoryzacją znajdą coś dla siebie. PS. Nie mogłem jednak zwrócić uwagi na jedną bardzo irytującą rzecz, mianowicie ciągłe pisanie o kierowcach rajdowych a nie wyścigowych. Nie raz już w innych książkach obserwowałem podobne błędy. Nie winię autora lecz tłumaczenie - nie rozumiem dlaczego w polskich wydaniach tego typu książek ten problem nie został rozwiązany pomimo, iż z każdym rokiem pozycji traktujących o motoryzacji jest coraz więcej. Ponadto, znaleźć można trochę literówek, na które jednak mogę przymknąć oko.