Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobry humor, spontaniczność i wiara w to, że "świat działa jak należy" -te cechy charakteryzują autorów i zarazem bohaterów będących w podróży wiodącej od Polski po Kenię, od Atlantyku po Święte Morze Bajkał, od wiosny do wiosny. Czytając te siedemnaście opowieści czułam się trochę tak jak gdybym zaglądała do czyjegoś świata przez dziurkę od klucza. Spodobało mi się to co zobaczyłam, ale już wiem, że uchylono przede mną jedynie rąbek tego, co się wydarzyło w czasie podróży. Ale skoro M. i T. tak chcą to niech to "co się wydarzyło na Syberii zostanie na Syberii". Historie okraszone interesującymi zdjęciami tworzą barwną opowieść, o tym jak można niechcący wplątać się w podróżowanie i zupełnie nie mieć potem ochoty na wyplątanie się z tego stanu. Fajnie jest być w drodze, miło jest spotykać obcych ludzi, którzy nieodmiennie zaskakują swoją życzliwością, dobrze czasem zmarznąć do szpiku kości, by innym razem wygrzewać się na słońcu, a ponadto wspaniale jest delektować się nowymi, czasem egzotycznymi smakami. Nie jest to na pewno relacja o charakterze dziennika podróży, a raczej osobiste, subiektywne spostrzeżenia poczynione w czasie wędrówki pieszej, motorowodnej, konnej i wielbłądziej. Polecam tę książkę wszystkim tym, którzy lubią historie snute na szlakach przy wieczornych ogniskach przez pozytywnie zakręconych ludzi. Autorzy opowiadają z humorem co ciekawego im się przydarzyło blisko i daleko, okraszając tekst anegdotami, ciekawostkami, dygresjami. Nic tylko otworzyć butelkę ulubionego trunku lub zaparzyć kubek herbaty i zacząć czytać...