Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Recenzja opublikowana pod adresem: https://zaczytanejeze.blogspot.com/2019/03/hot-love-inferno-nicky-blue.html 16 marca 2019 Najdroższy Imperatorze! Wybacz, że tak długo się do Ciebie nie odzywałem! Jednak obowiązki dają mi się we znaki, do tego całkiem niedawno miałem zastój w czytaniu. Blog właściwie nie funkcjonuje, jednak pomyślałem sobie, że czemu tej wiadomości miałbym nie publikować? Inne Jeże nie muszą o tym wiedzieć, prawda? Imperatorze, pewnego dnia pomyślałem sobie: „Nie po to mam Internet, żeby czytać po polsku! Angielski sam się nie poćwiczy!”. Do tego od jakiegoś czasu brakowało mi zabawy związanej z czytaniem w obcym języku. Tak się złożyło, że w tym samym czasie dostałem wiadomość osobiście od autora z zapytaniem, czy nie chciałbym przeczytać jego powieści – po angielsku. Pomyślałem sobie: „Dlaczego by nie?”, taka też była moja odpowiedź. Mimo że książka długa nie jest (około 142 stron),trochę czasu mi zajęła. Dlaczego, zapytasz, Imperatorze? Trudno mi to jednoznacznie określić. Czy to kwestia czytania równoczesnego z paroma innymi książkami, czy raczej kwestia braku doświadczenia w czytaniu brytyjskich powieści? Najpierw kilka słów o samej powieści, Imperatorze. Gdzież moje maniery? Lektura kryje się pod tytułem „Hot Love Inferno”, a jej autorem jest Nicky Blue. Można ją zakupić w wersji elektronicznej oraz papierowej. Jest to komedia, pełna czarnego humoru, ale także wydarzeń niecodziennych, wręcz fantastycznych. Główny bohater pewnego dnia musi się zmierzyć z pewną nietypową grupą wojowników i ocalić świat, na szczęście trio samurajów oferuje mu swoją pomoc… Brzmi intrygująco, prawda, Imperatorze? Trudno jest mi ocenić tę książkę, ponieważ pokazała mi, że mój angielski, z pewnością ten brytyjski, nie jest na aż tak wysokim poziomie, abym czuł się swobodnie, pisząc opinię. Z pewnością na plus zasługują przypisy, które – na końcu każdego rozdziału – w humorystyczny sposób tłumaczyły nawiązania do popkultury czy brytyjski slang. Minusem jest to, że przypisy bywały długie i częste (co mnie wytrącało z rytmu czytania powieści) oraz znajdowały się na końcu rozdziałów, przez co często musiałem przewijać kilka stron, a potem ponownie szukać miejsca, w którym skończyłem. Mimo wszystko uważam za dobre rozwiązanie tłumaczenie slangu czy brytyjskiego humoru, który, jak zauważa nieraz autor, bywa specyficzny. Przyznam szczerze, że fabuła mnie nie porwała. Miejscami przypominała mi Jasia Fasolę, którego wieki nie oglądałem, głównie z tego względu, że nie przepadam za tym typem humoru. Prawdopodobnie oznacza to, że nie stanę się fanem brytyjskich komedii. Również nie udało mi się zaprzyjaźnić z postaciami. Niestety ta książka była przeze mnie czytana urywkami, często w autobusach czy na przerwach. Zastanowisz się, Imperatorze: „Czy to oznacza, że w gruncie rzeczy książka była zła?”. Ależ absolutnie nie! Pełna jest humoru i typowo brytyjskich fraz, więc jeśli ktoś chce podszkolić swój angielski, to jest to doskonała lektura! Czyta się ją lekko i jest odstresowującym typem powieści, więc polecam ją wszystkim, którzy chcą odpocząć, przy okazji ucząc się co nieco języka. Imperatorze, co więcej, autor oferuje nam swoje powieści za darmo. Oczywiście tutaj zamieszczam gwiazdkę: można się zapisać na listę czytelniczą na stronie autora i tam otrzymywać nowości. Książki w wersji elektronicznej kosztują zaledwie parę złotych. Jeśli przeczytasz, koniecznie powiadom o tym znajomych na mediach społecznościowych i dodaj opinię na Amazonie/Goodreads/Lubimy Czytać! Zawsze Twój Nikodem