Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzisiaj proponuję Wam coś z literatury typowo obyczajowej. Wraz z autorką przenosimy się w czasie do lat 50 XX wieku do Hudson. Poznajemy dwie kobiety, dwie przyjaciółki. Od dziecka bowiem znają się i przyjaźnią Joan Fortier i Cece Buchanan. Obie są zupełnie różne. Inne też mają "pomysły" na przyszłość. Joan to typowa wyzwolona kobieta, która uwielbia być na tzw. świeczniku. Bywa na salonach, w towarzystwie elit plotkarskich. Żyje w przepychu i bogactwie, chcąc, w tej materii, wciąż więcej i więcej. Cece natomiast stąpa bardziej twardo po ziemi. Jest przeciwieństwem swej przyjaciółki. Nie przeszkadza to jednak być jej wielką fanką. Wręcz życiem Joan jest bardzo zafascynowana. Do tego stopnia, że pragnie wszystko o niej wiedzieć, znać jej każdy krok. W momencie, jak zaczyna ją coś niepokoić w zachowaniu Joan i coraz częściej odnosi wrażenie, że koleżanka ukrywa przed nią jakiś sekret - staje się bardzo niespokojna i wrażliwa ( bo przecież do tej pory wiedziała o przyjaciółce wszystko - a może tak jej się tylko zdawało? ). Postanawia za wszelką niemalże cenę, odkryć tę wielką tajemnicę skrywaną przez Joan, a mająca coś wspólnego z jej zniknięciem przed laty. Czy Cece dojdzie do prawdy? Co tak naprawdę było przyczyną zniknięcia Joan? Wydarzenia są mocno dynamiczne. Nie ma tu niepotrzebnych opisów, które spowalniałyby akcję. Wręcz przeciwnie - cały czas coś się dzieje. Warto, a propos opisanej tutaj przyjaźni, dodać, że Cece zawsze była w cieniu Joan. Zastanowić to powinno czytelnika, czy ta przyjaźń była faktycznie szczera i prawdziwa. Czy też była tylko pretekstem do załatwienia ukrytych pragnień Cece? Autorka w ramach dziejących się wydarzeń i na tle fabuły, świetnie ukazała życie w przepychu i próżności. Życie pełne skandali i snobizmu określonych grup społecznych. Obok zaś życie zwykłe i pospolite, okupione pracą i wyrzeczeniami. Zachęcam do przeczytania, jest to ciekawa powieść. Przede wszystkim ukazująca różne etapy rozwoju przyjaźni - od dziecięcej, szczerej i "kumpelskiej", po tę dorosłą, może nawet chorobliwą i obsesyjną...?