Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mądrość nie przychodzi sama z siebie, tylko dlatego że człowiek się starzeje. Mądrości trzeba szukać.

Przyjaźń i miłość to wartości, których nie można kupić, nawet za całe złoto ukryte w skarbcach.

Lecz jeśli mam być szczery, to myślę, że jestem tak samo przeklęty jak każdy, kto napotyka na swojej drodze przeciwności losu. Ludzie często mają poczucie, że spotyka ich za coś kara. To nie klątwa na nas ciąży, to tylko życie.

Szczęście to dobra rzecz, powiedział kiedyś jeden z moich mistrzów, ale lepiej go nie potrzebować, bo jeśli się go potrzebuje, to coś jest nie tak.

Niektórzy domem nazywali określone miejsce, dla mnie moim domem była ona.

Było kilka rzeczy, których nie umiałem. Pływać, grać na skrzypcach, czytać planów na przykład. Ale nigdy nie sądziłem, że to ostatnie mnie kiedyś zabije.

Nie ma złego momentu na to, żeby się czegoś dowiedzieć, lecz często wiedzę tę wykorzystuje się w złym momencie.

Łój smaruje koło, złoto smaruje miecz.

Świat jest wielki, mnóstwo na nim spraw, których nie rozumiem. Jest, jaki jest, i uważam, Że nie ma sensu łamać tym sobie głowy.

Może i nie znam wszystkich boskich mądrości, Mosril, ale wiem jedno: nigdzie na świecie kobiety nie robią tego, co im każą mężczyźni. Może kobiety w Aldane po prostu są takie sprytne, że ich mężczyznom wydaje się, że ich słuchają.

Kiedy zwraca na ciebie uwagę władca, czynią to i inni. A to tak, jakbyś musiał przejść ciemną uliczką pełną zbójców jako jedyny, na którego pada światło.

...jestem pełen niepokoju! [...] Ale co komu przyjdzie z okazywania tego? Czyż nie lepiej iść wyprostowanym i uśmiechniętym niż zgarbionym i zalęknionym?

Nie ufam ludziom, którzy wypowiadają zbyt dużo słów, chodzi im tylko o to, by zbić innych z tropu. Każdy chce coś skraść... choćby tylko myśli.

[...] Dobrze więc, ty masz swoje zadanie, ja mam swoje. Każde z nas musi iść swoją drogą. Życzyłbym sobie tylko, byśmy mogli kroczyć nią razem.
– Ja też sobie tego życzę. Havaldzie, musisz przecież wiedzieć, że moje serce należy do ciebie!
Popatrzyłem na nią.
– Z tego jestem rad, bo i moje należy do ciebie. Dobrze się z nim obchodź.

Szczęście to dobra rzecz, (...) ale lepiej go nie potrzebować, bo jeśli się go potrzebuje, to coś jest nie tak.

Osiągnięcie doskonałości jest niemożliwe, dążenie do niej jest naszym obowiązkiem.