Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kupiłem na wyprzedaży w outlecie, skuszony tematyką. Czasy Bajazyta II i Selima Groźnego to okres słabo opisany w polskiej historiografii. O ile bratobójcza wojna Jagiellonów na Węgrzech w l. 1490-92 doczekała się monografii Baczkowskiego, to już np. wojna wenecko-turecka 1499-1503, krwawe przejęcie władzy przez Selima, czy powstanie chłopskie na Węgrzech w 1514 r. pojawiały się tylko jako krótkie wspominki w opracowaniach przekrojowych. W zapiskach opata klasztoru spod Dubrownika dostajemy dość szczegółową relację z wydarzeń 1490-1521. Rozpoczynamy w chwili śmierci Macieja Korwina, a kończymy na upadku Belgradu. Opowieść nie ogranicza się do terenu Bałkanów, bo mamy i relacje z wojen włoskich, czy wojen Osmanów z Safawidami oraz mamelukami, pojawia się nawet wzmianka o bitwie pod Orszą. Przyznam szczerze, że nie spodziewałem się, że te zapiski historyczne sprzed 500 lat będą aż tak wciągające. Tuberon myli czasem wydarzenia, dość często gubi chronologię i chyba tylko raz podaje datę roczną (śmierć papieża Juliusza II). Mimo to jego gawędziarska narracja, pełna typowych dla jego czasów odniesień do starożytności oraz moralnych opowiastek "ku przestrodze", urzeka i fascynuje. Z jednej strony daje fascynujący wgląd w mentalność ludzi epoki i to właściwie z prawie każdej warstwy, z drugiej całkiem drobiazgowo relacjonuje kampanie wojenne (jak bitwa morska pod Zonchio w 1499 roku, oblężenie Modon w 1500 roku). Wspaniała książka, do której będę wracał. Ciężko oceniać punktami.