Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wszyscy tęsknimy do rodzinnego domu, a jednocześnie pragniemy się od niego uwolnić.

Mówi się, że każdy człowiek rodzi się z jednym talentem. Czasem nie odkrywa go nigdy, lecz ten talent sprawia, iż wszyscy jesteśmy wyjątkowi.

Czytał kolejne tomy grubych i cienkich powieści z tą samą namiętnością, z jaką kochał kobiety. Niektóre z tych lektur dawały mu pociechę na jedną noc, inne zapadały w pamięć na długie miesiące. Zawsze robił to szybko i z pasją. Wybaczał litościwie, że brakuje im stron lub ze starości prują im się grzbiety. I jak prawdziwie szlachetny kochanek nie odrzucał żadnej.

Najgorsze jest pielęgnowanie w sercu niezgody na własny los. To tak, jakby nie pozwolić zagoić się bolesnej ranie i w końcu umrzeć w bólu i cierpieniu.

Wszak prawdą jest, że my, Polacy, szczycimy się, iż pod przymusem nie jesteśmy w stanie nauczyć się nawet najprostszej rzeczy z mowy wroga. Choćby to miało być abecadło...

Prawdziwe niebezpieczeństwo najczęściej kryje się pod niewinną fasadą - przyjemności, łatwości w zdobywaniu czegoś trudnego lub namiętności.

Musisz bowiem wiedzieć, że naczelną rolą literatury jest ochrona minionego świata przed zapomnieniem.

W prawdziwym życiu są rzeczy, które trzeba robić albo w całkowitym zaćmieniu umysłu, albo wcale.

Nie można tysiąc razy tłoczyć tego samego tematu, tak jak historii jednego człowieka nie powinno się przepisywać dziesiątki razy. Najwięcej warta jest oliwa z pierwszego tłoczenia.

Cóż, z reguły wszystko przychodzi za wcześnie lub za późno.

Człowiek powinien mieć dom...Mieszkanie nigdy nie zastąpi uczucia posiadania na wyłączność swojego miejsca na ziemi.

...według ludowej mądrości każda okazja do świętowania jest dobra, jeśli tylko nie narusza świętych praw Piotrowego Kościoła.